ΜΙΚΡΟΣ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ

ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ

ΟΙ ΚΟΛΙΟΙ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Μάρτιος με αχνή λιακάδα. Βγαίνω στο μπαλκόνι, επιφυλακτικά. Ελάχιστη κίνηση στο δρόμο - κοιτάζω τον κυρ Κυριάκο που μένει απέναντι, κάτω, στη μονοκατοικία: πήρε πάλι και φυτεύει κολιούς στην αυλή του - είναι φανατικός ψαροφάγος. Πάει στον ψαρά, διαλέγει τους κολιούς έναν έναν και τους φέρνει και τους φυτεύει με το κεφάλι προς τα κάτω, βαθιά στο χώμα. Έχει ακούσει πως κάθε πράμα είναι στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο και τους ποτίζει και τους τσαπίζει και περιμένει να 'ρθει ο Αύγουστος για να φυτρώσουνε.

Ποτέ δεν έχουνε, βέβαια, βγει - αλλά αυτός, εκεί, κάθε χρονιά, επιμένει. Τον βλέπω πάλι σήμερα το πρωί, 14 Μαρτίου 2003, που έχει λίγη λιακάδα: ιδρωμένος, σκάβει με το σκαλιστήρι βαθιές τρύπες στη σειρά. Έχει τους κολιούς καλοπλυμένους, καθαρούς, δίπλα του, σ' ένα ταψί, πάνω στο τραπεζάκι - ασημίζουν, αστράφτοντας ως εδώ. Τους παίρνει έναν έναν και τους παραχώνει προσεκτικά, με το κεφάλι τους προς τα κάτω.

Η γυναίκα του βγαίνει στην εξώπορτα φορώντας ακόμα τη νυχτικιά, και τον παρατηρεί σιωπηλά, κουνώντας το κεφάλι της με επιδοκιμασία. Φαίνεται πως για κάποια χρόνια αμφέβαλλε, αλλά τώρα είναι σίγουρη πως ο άντρας της έχει δίκιο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ

Απο το βιβλίο ΕΠΙ ΨΥΛΛΟΥ ΚΡΕΜΑΜΕΝΟΣ, εκδ. Κέδρος, 2003