ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ

ANTONIN ARTAUD 

POUR EN FINIR AVEC LE JUGEMENT DE DIEU 

ΤΙΠΟΤΕ

Nada no es solamente nada. Es también nuestra cárcel.

 Antonio Porchia

 ***

 pintura: Antonio Saura

ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ

CARLOS DRUMMOND DE ANDRADE

O Chão é Cama para o Amor Urgente

O chão é cama para o amor urgente
amor que não espera ir para a cama.
Sobre tapete ou duro piso, a gente
compõe de corpo e corpo a húmida trama.

E para repousar do amor, vamos à cama.

Carlos Drummond de Andrade (1902-1987)

LE GRAND MACABRE

ROLAND TOPOR
    (1938-1997)

ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

ROBERTO BOLAÑO

LA GRIEGA

Vimos a una mujer morena construir el acantilado.
No más de un segundo, como alanceada por el sol. Como
Los párpados heridos del dios, el niño premeditado
De nuestra playa infinita. La griega, la griega,
Repetían las putas del Mediterráneo, la brisa
Magistral: la que se autodirige, como una falange
De estatuas de mármol, veteadas de sangre y voluntad,
Como un plan diabólico y risueño sostenido por el cielo
Y por tus ojos. Renegada de las ciudades y de la República,
Cuando crea que todo está perdido a tus ojos me fiaré.
Cuando la derrota compasiva nos convenza de lo inútil
Que es seguir luchando, a tus ojos me fiaré.


Roberto Bolaño (1953-2003)
Απο το βιβλίο  LOS PERROS ROMANTICOS, Poemas 1980-1998, Ed. Acantilado, 2002

ΔΕΗΣΗ

RENÉ CHAR

Prière rogue

Gardez-nous la révolte, l'éclair, l'accord illusoire, un rire pour le trophée glissé des mains, même l'entier et longue fardeau qui succède, dont la difficulté nous mène à une révolte nouvelle. Gardez-nous la primevère et le destin.

René Char

ΧΩΡΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

ΟΝΗΣΙΛΟΣ

Δίπλα μου ήτανε ο Ονήσιλος
βγαλμένος απ’ την ιστορία και το θρύλο
ολοζώντανος.

Αρχιλεβέντης βασιλιάς αυτός
κρατούσε στο χέρι ό,τι του 'χε απομείνει:
ένα καύκαλο
- το δικό του κρανίο -
γεμάτο μέλισσες.

Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος
να μας κεντρίσουν
να μας ξυπνήσουν
να μας φέρουν ένα μήνυμα.

Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος
κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα
χωρίς τίποτα να νιώσουμε.

Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων
έφτασε στη Σαλαμίνα
φρύαξε ο Ονήσιλος.
Άλλο δεν άντεξε.
Άρπαξε το καύκαλό του
και το θρυμμάτισε απάνω στο κεφάλι μου.

Κι έγειρα νεκρός.
Άδοξος, άθλιος,
καταραμένος απ’ τον Ονήσιλο.


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (1926-1979)
Απο τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Λευκωσία, 1982

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

CHIMAKO TADA

MIRRORS

The mirror is always slightly taller than I
It laughs a moment after I laugh
Turning red as a boiled crab
I cut myself from the mirror with shears

When my lips draw close, the mirror clouds over
And I vanish behind my own sighs
Like an aristocrat hiding behind his crest
Or a gangster behind his tattoos

Oh traveler, go to Lacedaemon and say that in the mirror,
Graveyard of smiles, there is a single gravestone
Painted white, thick with makeup
Where the wind blows alone

CHIMAKO TADA (1930-2003)

Απο το βιβλίο "Forest of Eyes: Selected Poems of Tada Chimako", UCL Press, 2010

ΜΙΑ ΖΩΗ

LA VIE DE JESUS
(1997)

μια ταινία του

BRUNO DUMONT

ΑΠΡΟΣΩΠΗ ΣΟΦΙΑ

GARY CATALANO

I THINK ONCE MORE

Wakened, one night
by the dark
tunnely roar

of the blood
I think once more
of Agamemnon

choosing
the impersonal wisdom
of the knife.

GARY CATALANO (1947-2002)
Απο τα New and Selected Poems (1973-2002)

ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ

ROGER GILBERT-LECOMTE

LA BONNE VIE

Je suis né comme un vieux
Je suis né comme un porc
Je suis né comme un dieu
Je suis né comme un mort
Ou ne valant pas mieux

J'ai joui comme un porc
J'ai joui comme un vieux
J'ai joui comme un mort
J'ai joui comme un dieu
Sans trouver cela mieux

J'ai souffert comme un porc
J'ai souffert comme un vieux
J'ai souffert comme un mort
J'ai souffert comme un dieu
Et je n'en suis pas mieux

Je mourrai comme un vieux
Je mourrai comme un porc
Je mourrai comme un dieu
Je mourrai comme un mort
Et ce sera tant mieux


ROGER GILBERT-LECOMTE (1907-1943)
Απο τον τόμο OEUVRES COMPLETES II, Paris, 1977

ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΟ ΜΕΝΙΛΜΟΝΤΑΝ

MÉNILMONTANT(1926)

μια ταινία του

Dimitri Kirsanoff (1899-1957)

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΦΑΓΗ

TONINO GUERRA

I bu

Andè a di acsè mi bu ch' i vaga véa,
che quèl chi à fat i à fat,
che adèss u s'èra préima se tratòur.

E' pianz e' cór ma tótt, ènca mu mè,
avdài ch'i à lavurè dal mièri d'an
e adès i à d'andè véa a tèsta basa
dri ma la córda lònga de mazèl.

****

I buoi

Andate a dire ai buoi che vadano via
che il loro lavoro non ci serve più
che oggi si fa prima ad arare col trattore.

E poi commoviamoci pure a pensare
alla fatica che hanno fatto per migliaia d'anni
mentre eccoli lì che se ne vanno a testa bassa
dietro la corda lunga del macello.


Tonino Guerra
(16/3/1920 - 21/3/2012)

ΣΚΙΕΣ

Nito-onna - Kage no Eiga

Shadow Film - A Woman with Two Heads

μια ταινία του

Shuji Terayama (1935-1983)

ΟΝΕΙΡΑ

AUGUSTO MONTERROSO

LA CUCARACHA SOÑADORA

Era una vez una Cucaracha llamada Gregorio Samsa que soñaba que era una Cucaracha llamada Franz Kafka que soñaba que era un escritor que escribía acerca de un empleado llamado Gregorio Samsa que soñaba que era una Cucaracha.

----------------

Η ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΗ ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ

Ήτανε μια φορά μια Κατσαρίδα ονόματι Γκρέγκορ Σάμσα που ονειρευόταν ότι ήταν μια Κατσαρίδα ονόματι Φραντς Κάφκα που ονειρευόταν ότι ήταν ένας συγγραφέας που έγραφε για έναν υπάλληλο ονόματι Γκρέγκορ Σάμσα που ονειρευόταν ότι ήταν μια Κατσαρίδα.


AUGUSTO MONTERROSO (1921-2003)
Απο το βιβλίο LA OVEJA NEGRA Y DEMÁS FÁBULOS, Mexico City, 1969
Μετέφρασε (κατ'όναρ!) ο Locus Solus

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΥΧΤΑ

ΝΙΚΟΣ-ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ

ARS POETICA

Το ποίημα θέλω να είναι νύχτα, περιπλάνηση
σε ξεμοναχιασμένους δρόμους και σε αρτηρίες
όπου η ζωή χορεύει. Θέλω να είναι
αγώνας, όχι μια μουσική που λύνεται
μα πάθος για την μέσα έκφραση μιας ασυναρτησίας
μιας αταξίας που θα γίνει παρανάλωμα
αν δεν τα παίξουμε όλα για όλα.

Όταν οι άλλοι, αδιάφοροι, με σιγουριά
ξοδεύονται άσκοπα ή ετοιμάζονται το βράδυ
να πεθάνουν, όλη τη νύχτα ψάχνω για ψηφίδες
αδιάφθορες μες στον μονόλογο τον καθημερινό
κι ας είναι οι πιο φθαρμένες. Να φεγγρίζουν
μες στο πυκνό σκοτάδι τους σαν τ' αχαμνά ζωύφια
τυχαίες, σκοτωμένες απ' το νόημα
με αίσθημα ποτισμένες.


NΙΚΟΣ-ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ (1931-1996)
Απο το βιβλίο Ο ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, Εκδόσεις ΕΓΝΑΤΙΑ, 1978

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΟΡΕΞΗ !

JAN SVANKMAJER

FOOD

ΠΛΗΝ ΕΝΟΣ

"...Et tous seront partis
Sauf un
Qui restera toujours
Seul
Pour garder la nuit"

PIERRE REVERDY

****

CASA DO FADO

FADO

μια ταινία
του
CARLOS SAURA

ΠΟΣΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΠΟΣΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΡΑΡΗΣ

ΤΟ ΑΣΘΜΑ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ

Το άσθμα της μέδουσας φωλιάζει
στ' απολιθωμένο δάσος του βυθού
και σαν δίχτυα κινούνται οι χιλιοπλεγμένες του ρίζες.
Ένας άγγελος εξολοθρευτής σαλπίζει
μέσα στην έκσταση των γυναικών.
Πόσα κρυμμένα επωάζονται
κάτω από τα πούπουλα των φτερών του
πόσα μυστικά.
Εκείνες σφίγγουν στην αγκαλιά τους ωκεανούς
αφήνοντας τ' όνομά τους
σ' όσα υποσχέθηκε κι αφαίρεσε το κύμα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΡΑΡΗΣ
Απο τη συλλογή ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ, εκδ. Καστανιώτη, 1991

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

JOTAMARIO ARBELÁEZ

DESPUÉS DE LA GUERRA

un día
después de la guerra
si hay guerra
si después de la guerra hay un día
te tomaré en mis brazos
un día después de la guerra
si hay guerra
si después de la guerra hay un día
si después de la guerra tengo brazos
y te haré con amor el amor
un día después de la guerra
si hay guerra
si después de la guerra hay un día
si después de la guerra hay amor
y si hay con qué hacer el amor


JOTAMARIO ARBELÁEZ

Η ΒΙΟΛΕΤΤΑ

Violette Nozière

(1978)

μια ταινία του CLAUDE CHABROL

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ HAJEK-HALKE

HEINZ HAJEK-HALKE (1898-1983)

ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΡΤΑ

WISLAWA SZYMBORSKA

CONVERSATION WITH A STONE

I knock at the stone's front door.
"It's only me, let me come in.
I want to enter your insides,
have a look round,
breathe my fill of you."

"Go away," says the stone.
"I'm shut tight.
Even if you break me to pieces,
we'll all still be closed.
You can grind us to sand,
we still won't let you in."

I knock at the stone's front door.
"It's only me, let me come in.
I've come out of pure curiosity.
Only life can quench it.
I mean to stroll through your palace,
then go calling on a leaf, a drop of water.
I don't have much time.
My mortality should touch you."

"I'm made of stone," says the stone,
"and must therefore keep a straight face.
Go away.
I don't have the muscles to laugh."

I knock at the stone's front door.
"It's only me, let me come in.
I hear you have great empty halls inside you,
unseen, their beauty in vain,
soundless, not echoing anyone's steps.
Admit you don't know them well yourself."

"Great and empty, true enough," says the stone,
"but there isn't any room.
Beautiful, perhaps, but not to the taste
of your poor senses.
You may get to know me, but you'll never know me through.
My whole surface is turned toward you,
all my insides turned away."

I knock at the stone's front door.
"It's only me, let me come in.
I don't seek refuge for eternity.
I'm not unhappy.
I'm not homeless.
My world is worth returning to.
I'll enter and exit empty-handed.
And my proof I was there
will be only words,
which no one will believe."

"You shall not enter," says the stone.
"You lack the sense of taking part.
No other sense can make up for your missing sense of taking part.
Even sight heightened to become all-seeing
will do you no good without a sense of taking part.
You shall not enter, you have only a sense of what that sense should be,
only its seed, imagination."

I knock at the stone's front door.
"It's only me, let me come in.
I haven't got two thousand centuries,
so let me come under your roof."

"If you don't believe me," says the stone,
"just ask the leaf, it will tell you the same.
Ask a drop of water, it will say what the leaf has said.
And, finally, ask a hair from your own head.
I am bursting with laughter, yes, laughter, vast laughter,
although I don't know how to laugh."

I knock at the stone's front door.
"It's only me, let me come in."

"I don't have a door," says the stone.

WISLAWA SZYMBORSKA

2012

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !