CLOVIS TROUILLE

Η τέχνη
του
CLOVIS TROUILLE
(1899-1975)

EΞΟΡΙΑ

GILAD ATZMON & The Orient House Ensemble

EXILE




1. Joven, Hermosa  y  Triste : 05:55

2. Orient House : 06:03

3. Re-Arranging the  20th Century: 08: 18

4. Petite Fleur: 4:54

5. Miserlou : 12:17

6. La Côte Méditerranée : 01:46

ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

ΕΝ ΚΑΤΑΓΕΙΩ ΟΙΚΗΣΕΙ ΣΠΗΛΑΙΩΔΕΙ

Γυάλινη τελικά η σπηλιά μας.
Αστραφτερή.
Κατάγεια βέβαια,
κι ας είμαστε εγκάτοικοι των πάνω ορόφων.
Δεσμώτες χρυσωμένοι
άλλος εκούσια άλλος παραιτημένος
άλλος από τη βιοτή του ξοδεμένος.
Ν' ανάβουμε
με νυσταγμένη την ψυχή
πριν κι απ' το φως την τηλεόραση
μήπως και δανειστούμε φλόγα
ή βίο.
Να καταπίνουμε σκιές σκιών
ομοιωμάτων ομοιώματα
και να φρονούμε άφρονα ότι αυτός ο κόσμος.
Γυάλινο το κουτί να μάς αλέθει
κι εμείς καθηλωμένοι απ' την ψευδαίσθηση
ότι το κυβερνάμε.
Ποιός Πλάτωνας λοιπόν.
Ο Καζαντζίδης.
Να σού δώσω μιά να σπάσεις...
Προτού το γυάλινο κουτί μάς παραδώσει
σκιά σκιάς
στο ξύλινο -


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
Από τα ΡΗΜΑΤΑ, 'Αγρα, 2009

ΚΑΡΠΟΣ ΣΤΗ ΧΛΟΗ

"La main de l'homme n'est vraiment vivante
que quand elle s'enfonce entre deux cuisses
pour y chercher un sexe
qui se laisse découvrir comme un fruit dans l'herbe."

Lucien Becker (1911-1984)

***

image: Karel Teige, Collage nº 355, 1948 (?)

GLOOMY SUNDAY

MRATSCHNOJE WOSKRESENJE / GLOOMY SUNDAY



μουσική     REZSO SERESS
στίχοι         LASZLO JAVOR / PYOTR LESCHENKO

ερμηνεία    PYOTR LESCHENKO

ΖΗΣΕ...





JAIME SABINES

DEL MITO

Mi madre me contó que yo lloré en su vientre.
A ella le dijeron: tendrá suerte.

Alguien me habló todos los días de mi vida
al oído, despacio, lentamente.
Me dijo: ¡vive, vive, vive!
Era la muerte.


JAIME SABINES (1926-1999)

M M

The CARLA BLEY Band

Musique Mécanique

I




II  At Midnight




III

ΝΗΣΙΑ

BLAISE CENDRARS




ÎLES

Îles
Îles
Îles où l'on ne prendra jamais terre
Îles où l'on ne descendra jamais
Îles couverts de végétations
Îles tapies comme de jaguars
Îles muettes
Îles immobiles
Îles inoubliables et sans nom
Je lance mes chaussures par-dessus bord car je voudrais
bien aller jusqu'à vous

BLAISE CENDRARS

***

percussion et composition: Martin Broussalis

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ

ANTONIN ARTAUD 

POUR EN FINIR AVEC LE JUGEMENT DE DIEU 

ΤΙΠΟΤΕ

Nada no es solamente nada. Es también nuestra cárcel.

 Antonio Porchia

 ***

 pintura: Antonio Saura

ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ

CARLOS DRUMMOND DE ANDRADE

O Chão é Cama para o Amor Urgente

O chão é cama para o amor urgente
amor que não espera ir para a cama.
Sobre tapete ou duro piso, a gente
compõe de corpo e corpo a húmida trama.

E para repousar do amor, vamos à cama.

Carlos Drummond de Andrade (1902-1987)

LE GRAND MACABRE

ROLAND TOPOR
    (1938-1997)

ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

ROBERTO BOLAÑO

LA GRIEGA

Vimos a una mujer morena construir el acantilado.
No más de un segundo, como alanceada por el sol. Como
Los párpados heridos del dios, el niño premeditado
De nuestra playa infinita. La griega, la griega,
Repetían las putas del Mediterráneo, la brisa
Magistral: la que se autodirige, como una falange
De estatuas de mármol, veteadas de sangre y voluntad,
Como un plan diabólico y risueño sostenido por el cielo
Y por tus ojos. Renegada de las ciudades y de la República,
Cuando crea que todo está perdido a tus ojos me fiaré.
Cuando la derrota compasiva nos convenza de lo inútil
Que es seguir luchando, a tus ojos me fiaré.


Roberto Bolaño (1953-2003)
Απο το βιβλίο  LOS PERROS ROMANTICOS, Poemas 1980-1998, Ed. Acantilado, 2002

ΔΕΗΣΗ

RENÉ CHAR

Prière rogue

Gardez-nous la révolte, l'éclair, l'accord illusoire, un rire pour le trophée glissé des mains, même l'entier et longue fardeau qui succède, dont la difficulté nous mène à une révolte nouvelle. Gardez-nous la primevère et le destin.

René Char

ΧΩΡΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

ΟΝΗΣΙΛΟΣ

Δίπλα μου ήτανε ο Ονήσιλος
βγαλμένος απ’ την ιστορία και το θρύλο
ολοζώντανος.

Αρχιλεβέντης βασιλιάς αυτός
κρατούσε στο χέρι ό,τι του 'χε απομείνει:
ένα καύκαλο
- το δικό του κρανίο -
γεμάτο μέλισσες.

Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος
να μας κεντρίσουν
να μας ξυπνήσουν
να μας φέρουν ένα μήνυμα.

Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος
κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα
χωρίς τίποτα να νιώσουμε.

Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων
έφτασε στη Σαλαμίνα
φρύαξε ο Ονήσιλος.
Άλλο δεν άντεξε.
Άρπαξε το καύκαλό του
και το θρυμμάτισε απάνω στο κεφάλι μου.

Κι έγειρα νεκρός.
Άδοξος, άθλιος,
καταραμένος απ’ τον Ονήσιλο.


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ (1926-1979)
Απο τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Λευκωσία, 1982

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

CHIMAKO TADA

MIRRORS

The mirror is always slightly taller than I
It laughs a moment after I laugh
Turning red as a boiled crab
I cut myself from the mirror with shears

When my lips draw close, the mirror clouds over
And I vanish behind my own sighs
Like an aristocrat hiding behind his crest
Or a gangster behind his tattoos

Oh traveler, go to Lacedaemon and say that in the mirror,
Graveyard of smiles, there is a single gravestone
Painted white, thick with makeup
Where the wind blows alone

CHIMAKO TADA (1930-2003)

Απο το βιβλίο "Forest of Eyes: Selected Poems of Tada Chimako", UCL Press, 2010