jeudi 3 mars 2011

LIFELINE

LIFELINE
μια ταινία
του
VICTOR ERICE


6 commentaires:

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ a dit…

Συνεχίστε να μας εκπλήσσετε με τα διαμαντάκια που μας προσφέρετε. Άλλωστε εμείς έχουμε μείνει στο "Λόγο του Βασιλιά"
Σας χαιρετώ

LOCUS SOLUS a dit…

@ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ο Ερίθε είναι μεγάλη αδυναμία παλαιόθεν. Ακόμα θυμάμαι το "Πνεύμα του μελισσιού" στο Studio - ένα απο τα δέκα καλύτερα φιλμ του βίου μου. Δυστυχώς ο τύπος έχει γυρίσει ελάχιστες ταινίες, που κι αυτές ακόμα δεν παίχτηκαν στους εδώ κινηματογράφους. Τώρα χάρι στο DVD μπορούμε και τις βλέπουμε. Όσο για το "Λόγο του Βασιλιά" ειλικρινά δεν έχω γνώμη, δεν το είδα ακόμα και μάλλον δεν θα το δώ. Εξάλλου σ' όλη μου τη ζωή υποστήριζα τους ...βασιλοκτόνους!
Σας ευχαριστώ που με εξακολουθείτε να με επισκέπτεστε.
Τα σέβη μου

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ a dit…

Θα με ευχαριστούσε πολύ αν μάθαινα πια είναι τα υπόλοιπα εννιά καλύτερα φιλμ του βίου σας. Ξέρετε ότι όλα βρίσκονται, πια, στο διαδίκτυο.
*"Το πνεύμα του μελισσιού" το βρήκα. Θα το δω,μάλλον, αύριο. Προσπαθώ να τελειώσω με τη εξωφρενική μετάφραση του Αύγουστου Κορτώ για το βιβλίο του J.D Salinger "Ψηλά σηκώστε τη σκεπή,...."
Σας καληνυχτώ

LOCUS SOLUS a dit…

@ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ε, ήμουν λίγο υπερβολικός. Σχήμα λόγου ήταν το «δέκα καλύτερα φιλμ της ζωής μου». Πάμπολλες, αμέτρητες οι ταινίες που για διαφορετικούς λόγους έχω ευχαριστηθεί με την ψυχή μου και χαίρομαι κάθε φορά που μπορώ και τις ξαναβλέπω. Ας πούμε λοιπόν ότι προτιμώ τον Ευρωπαϊκό κινηματογράφο (κυρίως απο Γαλλία, Ιταλία) καθώς και τον Γιαπωνέζικο. Έτσι σας προτείνω, μετά τον Erice, να δείτε το ONIBABA του Kaneto Shindo και τις «άγριες» ταινίες του Koji Wakamatsu. Ελπίζω να σας αρέσουν και να μη με βρίζετε - αστειεύομαι βέβαια!

Με τον Κορτώ, υπομονή! Θυμάστε την «Ιδανική μέρα για μπανανόψαρα» όπου ο Αρης Σφακιανάκης μετέφραζε το Rhode Island σε «νησί της Ρόδου»;
Την καλημέρα μου ξανά

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ a dit…

Ευχαριστώ.
Όσο αφορά τη μετάφραση, αυτό που μου εξοργίζει, είναι η αδυναμία του μεταφραστή να αποδώσει το ύφος του συγγραφέα. Ας φανεί αιρετικό ή να προδίδει την αδυναμία μου κατανόησης του πρωτότυπου κειμένου, αλλά πιστεύω ότι η γλώσσα της μετάφρασης πρέπει να εκφράζει το ύφος του συγγραφέα. Αλλά για να γίνει αυτό, δεν αρκεί μόνο η επαρκής γνώση της γλώσσας, αλλά η προσέγγιση του μεταφραζόμενου έργου πρέπει να γίνεται όχι, μόνο, μέσω της κειμενικής του ερμηνείας. Η προσπάθεια αυτή απαιτεί εκτός από γνώση του έργου του συγγραφέα, ικανότητα πρόσληψης της γλωσσικής κοινωνικής διαστρωμάτωσης, στην οποία έχει αποφασίσει να κινηθεί ο συγγραφέας. Ένα μεταφρασμένο κείμενο είναι η σύζευξη δύο διαφορετικών πολιτισμών. Η ικανότητα του μεταφραστή αξιολογείται από το πόσο πειστικά κατορθώνει να μεταφέρει στη γλώσσα του το επιχείρημα αυτό.
*Περιμένω να διαβάσω τη μετάφραση του Κυριακίδη για το «Ιδανική μέρα για μπανανόψαρα». Το Σάββατο έρχεται στη Ρόδο, ελπίζω.(το βιβλίο εννοώ).

LOCUS SOLUS a dit…

@ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω και πολύ στις μεταφράσεις. Σπάνια πέφτω σε κάποια που να με ικανοποιεί 100%. Δεν μπορώ παρά να τις αντιμετωπίζω σαν αναγκαίο κακό. Κι αν για την πεζογραφία αρκούν πολλές φορές κάποιες σκηνοθετικές ικανότητες του μεταφραστή (λόγω μύθου, πλοκής, ηρώων, κτλ), για την ποίηση η κατάσταση είναι διαφορετική. Κοίταζα πρόσφατα με μια Γαλλίδα φίλη κάτι ποιήματα του Νερούδα στα γαλλικά όπου όλες οι λέξεις ήταν ωραία και σωστά στη θέση τους, αλλά το αποτέλεσμα -συμφωνήσαμε!- ούτε Νερούδα ήταν ούτε ποίηση.Η κάθε γλώσσα, νομίζω, «σκέφτεται», «αισθάνεται» και «δρα» διαφορετικά απο τις άλλες και το κάθε ποίημα είναι μοναδικό στην μορφή και την άπαξ συγκρότησή του. Ωραίες οι θεωρίες, άφθονη τροφή για σκέψη, αλλά ουδέποτε εφαρμοζόμενες έφεραν καλύτερα αποτελέσματα. Τις προτιμώ a posteriori περιγραφικές παρά a priori κανονιστικές.
Και μια και το συζητάμε, έχετε προσέξει ότι μερικές απο τις χειρότερες μεταφράσεις έχουν διαπραχθεί απο συγγραφείς (καλούς ή κακούς, αδιάφορο, πάντως αναγνωρισμένους και αποδεκτούς απο τον λεγόμενο κανόνα), όπως ο Καζαντζάκης, ο Μάτεσης, ο Σφακιανάκης, και τόσοι άλλοι; Λαμπρή εξαίρεση βεβαίως ο Αχιλλέας Κυριακίδης, που τη μετάφρασή του των ιστοριών του Σάλιντζερ είμαι σίγουρος ότι θα καταευχαριστηθείτε.
Καλό Σαββατοκύριακο!