ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Ο ΤΡΙΤΟΣ
Κάθονταν κι οι τρείς στο παράθυρο, κοιτώντας τη θάλασσα.
Ο ένας μιλούσε για τη θάλασσα. Ο δεύτερος άκουγε. Ο τρίτος
ούτε μιλούσε ούτε άκουγε΄ βρισκόταν στο βυθό της θάλασσας΄ έπλεε.
Πίσω απ'τα τζάμια φαίνονταν αργές, διαυγείς οι κινήσεις του
μες στο αραιό γαλάζιο. Εξερευνούσε ένα ναυαγισμένο πλοίο.
Χτύπησε το νεκρό καμπανάκι της βάρδιας΄ λεπτές φυσαλίδες
ανέβαιναν σπάζοντας με ήσυχους ήχους. Άξαφνα
"πνίγηκε;" ρώτησε ο ένας΄ ο άλλος: "πνίγηκε", είπε. Ο τρίτος
απ' το βυθό του τους κοίταξε αβοήθητος, όπως κοιτούν τους πνιγμένους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Απο τις ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ, Αθήνα, 1972
3 commentaires:
"Όταν κοιτάζω έναν κολυμβητή βλέπω κάποιον ήδη πνιγμένο".
Aγαπημένη ατάκα του Ζωγράφου (Robert Le Vigan) απ' την ταινία "Le quai des brumes" του Marcel Carné...
@ Madame Edwarda
Και ο κολυμβητής, όταν κοιτάζει εσάς, τί βλέπει, μαντάμ;
"Την κοίταζα ασάλευτος. Μου χαμογελούσε τόσο γλυκά που έτρεμα ολόκληρος. Εντέλει, γονάτισα, τρέκλισα και ακούμπησα τα χείλια μου στην ανοιχτή πληγή. Το γυμνό της μπούτι χάιδεψε τ' αφτί μου· μου φάνηκε τότε πως άκουσα εκεί τον σάλο του πελάγου, αυτή την αντάρα που ακούμε όταν βάζουμε στ' αυτί μας μεγάλα κοχύλια". (Georges Bataille, "Μαντάμ Εντουαρντά", Άγρα, σελ.33)
Enregistrer un commentaire