ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ (1922-2011)

ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΤΑΛΟΝΙ ΤΟΥ

του ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ

με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ JÚLIO POMAR

ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ SIDNEY BECHET

ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΑΛΕΚΟΣ ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ

ΕΙΚΟΣΙ ΠΑΙΔΙΑ

Μέσα στα σπλάχνα μου είκοσι μωρά στριφογυρίζουν

κλαίνε όλα μαζί τί μου ζητάνε;

Μες στο δωμάτιο είκοσι παιδιά είκοσι πουλιά δίχως

να κάνω τίποτα μεγάλωσαν πετούν

Μες στο συρτάρι μου είκοσι τραγούδια γέρασαν

γλιστρούν απ' το χαρτί και δεν τ' αναγνωρίζω

ΑΛΕΚΟΣ ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ

Απο τη συλλογή Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ; , εκδ. Φαρφουλάς, 2010

Η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ

LA CANZONE DI MARINELLA

FABRIZIO DE ANDRE e MINA

Questa di Marinella è la storia vera
che scivolò nel fiume a primavera
ma il vento che la vide così bella
dal fiume la portò sopra a una stella

sola senza il ricordo di un dolore
vivevi senza il sogno di un amore
ma un re senza corona e senza scorta
bussò tre volte un giorno alla sua porta

bianco come la luna il suo cappello
come l'amore rosso il suo mantello
tu lo seguisti senza una ragione
come un ragazzo segue un aquilone

e c'era il sole e avevi gli occhi belli
lui ti baciò le labbra ed i capelli
c'era la luna e avevi gli occhi stanchi
lui pose la mano sui tuoi fianchi

furono baci furono sorrisi
poi furono soltanto i fiordalisi
che videro con gli occhi delle stelle
fremere al vento e ai baci la tua pelle

dicono poi che mentre ritornavi
nel fiume chissà come scivolavi
e lui che non ti volle creder morta
bussò cent'anni ancora alla tua porta

questa è la tua canzone Marinella
che sei volata in cielo su una stella
e come tutte le più belle cose
vivesti solo un giorno, come le rose

e come tutte le più belle cose
vivesti solo un giorno come le rose

LIFELINE

LIFELINE
μια ταινία
του
VICTOR ERICE

ΜΗΝΥΜΑΤΑ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΤΟΡΡΟΣ

ΠΟΙΗΜΑ

Εκείνα τα μηνύματα

ολόισα απ' το κάπου

που δε θα το γνωρίσουμε ποτές.

Απλώνουνε το κάτι που μας μένει

- το πιο μεγάλο απ' τη ζωή μας -

σ' όλους τους πόνους, στις χαρές. Των αλλονών.

Που ούτε γι' αυτούς σταθήκαν.

Μηνύματα.

Αρχή τους ξεχασμένη.

Πιο ζωντανά και πιο ανύπαρχτα απ' το τέλος.

Έξω από νόμο κίνησης.

Το μόνο μας μεθύσι.

Συνέπαρμα,

γλυκύτερο απ' τ' αφάνισμα

στους πόθους τους καταδικούς μας.

Καμιά τους θύμηση, σαν, φεύγοντας,

πετάνε την ψυχή μας

πετάνε και το νου

μέσα στο σώμα το δικό μας.

Και δε θα μας ξανάρθουν.

Μιλάνε μια φορά.

Η ηδονή τους δίχως χρόνο και συνέχειες.

Μηνύματα.

Αλλού.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΤΟΡΡΟΣ (1895-1954)

Απο τη συλλογή ΣΤΟΥ ΓΛΥΤΩΜΟΥ ΤΟ ΧΑΖΙ, εκδ. Αμοργός, 1981

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ

PIERRE BETTENCOURT

PIEDS A PIEDS

Ma femme et moi, nous avons une façon de coucher ensemble qui pourra paraître un peu bizarre : ni face à face, ni dos à dos, mais plante des pieds contre plante des pieds. Toute notre sensibilité s'est réfugiée là, et nous passons des heures à nous chatouiller ainsi avant de dormir.Mais que dans un rêve, l'un de nous replie sa jambe et perde contact, l'autre se réveille : il y a quelque chose qui ne passe plus.Nous n'avons pas d'enfants, nous ne savons pas exactement comment il faut s'y prendre pour en faire, et nous n'avons jamais osé demander. Nous sommes heureux ainsi, dans nos lits bout à bout. Chacun est le sol de l'autre, l'hémisphère du Tout entier.

PIERRE BETTENCOURT (1917-2006)

Fables fraîches pour lire à jeun, Editions Lettres Vives, 1986

NUIT ET BROUILLARD

NUIT ET BROUILLARD
(1955)

Un film d' ALAIN RESNAIS
Ecrit par JEAN CAYROL

ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΡΑΤΣΑ ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΥ

Πρώτον: σε θέλουνε ακίνδυνη και να ξεχνάς
κι ύστερα καλή μ'αυτούς φιλεναδίτσα
τρυφερή
υποσχετική
οι αχρείοι .

Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό
ανοικτό του αίλουρου , της ανηφόρας
απ'τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μες στο σύρμα .
Μην ξεχάσης φτύσ' τους .

Άς περιμένουν να σε σβήσω με νερό
ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων
ας περιμένουν οι αχρείοι .

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ (1920-2010)

ROBERT CAPA, ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ

ΜΑΘΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

JAN ŠVANKMAJER

GONZALES Solo Piano

ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ

ANNA KAMIENSKA

ΣΩΜΑΤΑ

Τα σώματα εξαφανίζονται σαν φαντάσματα
γίνονται αόρατα
απλησίαστα απόντα
τ' ανακαλύπτουν στους λουτήρες
όταν λιποθυμούν στους δρόμους
όταν λικνίζονται στα φορεία
όταν αναχωρούν με μια φωτογραφία στο χέρι
ελευθερωμένα από ένα ρολόι μια βέρα μιαν ομπρέλα
ωραία όπως την πρώτη νύχτα του γάμου
γυμνά
στ' αλήθεια πιστά ώς την ώρα αυτή για πάντα
οι φίλοι στη σιωπή
όπως συμβαίνει με τα ίδια πράγματα
να επιστρέφουν μέσα απ' τη μεσόπορτα ενός ονείρου
ξαφνικά πανταχού παρόντες
να κραυγάζουν χωρίς ήχο
από απαρηγόρητη λαχτάρα

ANNA KAMIENSKA (1920-1986)

Απο τα ΞΑΦΝΙΑΣΜΑΤΑ

Μετάφραση Βασίλης Καραβίτης

Εκδόσεις Μελάνι, 2009

Ο ΦΙΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

MAN RAY, Photographer (1890-1976)

...ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΟΡΟ

ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ

ΑΝΑΠΟΛΗΣΗ

Θα καταργήσω τον ουρανό θα καταργήσω τη γη
και θ' αφήσω μόνο ένα ουζερί
για ένα πιοτό για ένα τραγούδι για ένα χορό
κ' εσύ
να περνάς απ' έξω.

ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ (1935-2003)
Απο τις ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, Εκδ. ΕΓΝΑΤΙΑ, 1979