ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ Ή ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΑΨΗΤΟ ΣΦΑΧΤΟ (Ποίημα ακαδημαϊκό και comme il faut - ιδανικό για σούβλισμα, όχι για φούρνο)

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ

Βέλαζε το κατσίκι επίμονα βραχνά.

Άνοιξα το φούρνο με θυμό τί φωνάζεις είπα

σε ακούνε οι καλεσμένοι.

Ο φούρνος σου δεν καίει, βέλαξε

κάνε κάτι αλλιώς θα μείνει νηστική

χρονιάρα μέρα η ωμότητά σας.

Έβαλα μέσα το χέρι μου. Πράγματι.

Παγωμένο το μέτωπο τα πόδια ο σβέρκος

το χορτάρι η βοσκή τα κατσάβραχα

η σφαγή.

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

(της Ακαδημίας Αθηνών)

Απο τη συλλογή ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΜΑΖΙ, εκδ. Ίκαρος, 1998

ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

ΘΕΩΝΗ ΚΟΤΙΝΗ

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

Βλέμμα

ασκημένο στην ανωνυμία

ανέτοιμο στην αναγνώριση

αφή

ιδρωμένου πυρετού αρχές της άνοιξης

όσφρηση

σάπιο μελτεμάκι

σακατεμένο στους σκουπιδότοπους της πόλης

γεύση

καμένου χρόνου σε σβηστό τσιγάρο

κι η ακοή

σε άπνοια λαβύρινθου

κλέβει υπέρηχους βροχής

πίσω απ' το τζάμι

ΘΕΩΝΗ ΚΟΤΙΝΗ

Απο τη συλλογή ΑΝΙΔΕΟΙ ΠΑΛΙ, εκδ. Πλανόδιον, 2006

ΣΤΑ ΔΥΟ

ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ

Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ' το πλήθος.

Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν

στ' αλήθεια αυτός που απέστρεψε το πρόσωπο όταν τού

μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.

Είμαι απο τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

Ποιός είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;

Το σώμα του τον ανθρώπινο δεν τον πονά;

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.

Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις μού είπαν.

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.

Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές

άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο Ποιητής μοιράζεται στα δυό.

ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ (1917-1981)

Απο τη συλλογή ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Β΄,1957

ΜΕΡΜΗΓΚΑΚΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ

ROBERT DESNOS

LA FOURMI

Une fourmi de dix-huit mètres
Avec un chapeau sur la tête,
Ça n'existe pas, ça n'existe pas.

Une fourmi traînant un char
Plein de pingouins et de canards
Ça n'existe pas, ça n'existe pas.

Une fourmi parlant français,
Parlant latin et javanais,
Ça n'existe pas, ça n'existe pas.

Eh! Pourquoi pas ?

_______________________


ΕΝΑ ΜΕΡΜΗΓΚΑΚΙ

Ένα μερμηγκάκι δεκαοχτώ πήχες μακρύ
Με το καπελάκι του στραβά στη κεφαλή

Δεν υπάρχει, δεν υπάρχει!

Ένα μερμηγκάκι να τραβάει σ' ανηφοριά
Ένα κάρο με πιγκουίνους και παπιά
Δεν υπάρχει, δεν υπάρχει!

Ένα μερμηγκάκι να μιλάει φραντσέζικα
Και λατινικά κι αλαμπουρνέζικα
Δεν υπάρχει, δεν υπάρχει!

Και γιατί παρακαλώ να μην υπάρχει;


ROBERT DESNOS (1900-1945)

--------------

Το ως άνω

τονισμένο απο τον JOSEPH KOSMA

και ερμηνευμένο ανυπέρβλητα απο τη JULIETTE GRECO το 1959

(ψιλο)μετέφρασε

για τους πελάτες του ornithologicus

ο εξ Ιβηρικής φίλος

EUSEBIO TRACADÓR FORMIGA FILHO DE SOUZA.

- Obrigado senhor!

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΡΠΟΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ

ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ

Πήρα το ψαλίδι. Έκοψα τον λαιμό του πουλιού.

Άνοιξε το ράμφος. Προσπαθεί να ξεφύγει.

Το κρατώ σφιχτά. Εξέπνευσε.

Σκουπίζω το ψαλίδι. Πλένω τα χέρια.

Μετέφερα την καρδερίνα στον κήπο.

Την παραχώνω κάτω απ' τη μηλιά.

Δεν θα την βρουν ποτέ!

Κάθε μέρα τρώω απο το δέντρο

καρπό τρυφερό απαγορευμένο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΖΙΑΣ

Απο τη συλλογή ΚΟΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ, εκδ. Στιγμή, 2007

ΜΟΛΙΣ ΝΥΧΤΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ

Ο ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Δ' ΑΡΚΟΖΙ

Στον Νίκο Εγγονόπουλο

Ο Ιωάννης Βενιαμίν δ' Αρκόζι που πέθανε -

"εν ζωή" - και αναστήθηκε μόλις νυχτώνει

κάθε βράδυ σφάζει τα κοπάδια του - γίδια βόδια και

πρόβατα πολλά - πνίγει όλα τα πουλιά του αδειάζει

τα ποτάμια του και πάνω στον κατάμαυρο σταυρό

που 'χει στημένο καταμεσίς στο δωμάτιό του

σταυρώνει την αγαπημένη του. Ύστερα κάθεται μπρος

στ' ανοιχτό παράθυρο καπνίζοντας την πίπα του

φτωχός και δακρυσμένος και σκέφτεται να 'χε

κι αυτός κοπάδια βόδια γίδια και πρόβατα πολλά

να 'χε ποτάμια με γρήγορα ολοκάθαρα νερά

να θαύμαζε κι αυτός το φτερούγισμα των πουλιών

να χαίρονταν κι αυτός τη ζεστή ανάσα της γυναίκας.

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ (1919-2005)

Απο τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1945-1971), εκδ. Κέδρος 1977