ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΙΗΣΗ
Η ποίηση μας επισκέπτεται όποτε θέλει
Ο κύκλος της ζωής θα κλείσει κάποτε
Το κέντρο του είν’ η ακμή κάποιου διαβήτη.
Ο χωρικός ρίχνει το λίπασμα
στην καλλιέργεια των αγρών
με συντριβάνια ξεδιψά το χώμα.
Απο μακριά πετούν αποδημητικά πουλιά
που κουβαλάνε στα φτερά τους τις επιθυμίες μας.
Σωρεύοντας τον πλούτο λεπτομερειών
σε διαφορετικές τοποθετήσεις προς το φως
ιδού, το άλογο καλπάζει
παράλογα στις λεωφόρους΄
ο αναβάτης του θα πέσει ξαφνικά.
Για μιά στιγμή
θ’ ακολουθεί τα φωτοστέφανα αγίων.
Όταν χτυπάς τη μιά χορδή
πάλλεται και μιά άλλη.
Ο ήχος της είν’ ασθενής
και σύντομα θα πάψει να δονείται.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Απο τη συλλογή ΛΥΣΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ, εκδ. Πλανόδιον, 1990
2 commentaires:
Κάτι απ' τα σπαράγματα του Καρούζου:
26
εκτοξεύω την ξερακιανή μου ελπίδα
στο Διάστημα
με δαιμονιώδη μουσική βραχύτητα
quantum προς quantum
αλύπητη ευτυχία σε πέτυχα στο στήθος
από εκατομμύρια έτη φωτός
Υ.Γ.1 Αλύπητη ευτυχία: Ν' ακούμε το δισκάκι του Τσαμπρόπουλου "Melos". Ακούστε (έτσι, για "να σκάσει η μέγαιρα πραγματικότητα") το "Gift of Dreams" (υπάρχει στο Youtube)-χτυπάει κατάστηθα!
Υ.Γ.2 Η δεύτερη στροφή μας άρεσε ιδιαιτέρως!
Εγκάρδιους χαιρετισμούς!
@ lapsus digiti
Ευτυχώς που υπάρχετε κι εσείς. Πάντα βρίσκετε κάτι να σας αρέσει. Χαίρομαι.
Enregistrer un commentaire