ΚΑΠΟΤΕ

ΤΑΣΟΣ ΓΑΛΑΤΗΣ

ΤΟ ΤΡΥΠΑΝΙΣΜΑ

Η τερηδών, το τέρετρον

το τρύπανο του ξυλοφάγου

του ξυλοτρώκτη το τρυπητήρι.

Αύριο, μεθαύριο, σ' ένα μήνα, κάποτε

το τρυπάνισμα θα ευοδωθεί

θα πάρει την οριστική μορφή της

η αγυρτεία του χρόνου

η μαύρη τρύπα του θεού.

ΤΑΣΟΣ ΓΑΛΑΤΗΣ

Απο τη συλλογή ΑΝΙΠΤΟΠΟΔΕΣ ΚΑΙ ΣΦΕΝΔΟΝΗΤΕΣ, εκδ. Γαβριηλίδης, 2005

ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑ

ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ

ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

Από τα βάθη της γης κάθε πρωί

σηκώνονται και αφρίζουν

τα σκεπασμένα ποτάμια.

Εκείνα που στις όχθες τους

έχουμε τώρα χτίσει τη ζωή μας

λίθο-λίθο πιέζοντας

όλο και πιό κάτω

το άλλοτε καθαρό νερό τους.

Τις μυστικές τους κρύπτες αφήνοντας

μάς εκδικούνται

πλήθος ρωγμές διαβρώνουν

τα σημεία μας

κόβουν βίαια

τις νοητές μας ευθείες.

Γι' αυτό το σώμα μας κάτω απο

το δέρμα

είναι ραγισμένο.

ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ

Απο τη συλλογή ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΒΑΦΕΣΑΙ ΜΠΛΕ, εκδ. Πλέθρον, 1987

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

EDWIN MUIR

THE INTERROGATION

We could have crossed the road but hesitated,

And then came the patrol;

The leader conscientious and intent,

The men surly, indifferent.

While we stood by and waited

The interrogation began. He says the whole

Must come out now, who, what we are,

Where we have come from, with what purpose, whose

Country or camp we plot for or betray.

Question on question.

We have stood and answered through the standing day

And watched across the road beyond the hedge

The careless lovers in pairs go by,

Hand linked in hand, wandering another star,

So near we could shout to them. We cannot choose

Answer or action here,

Though still the careless lovers saunter by

And the thoughtless field is near.

We are on the very edge,

Endurance almost done,

And still the interrogation is going on.

EDWIN MUIR (1887-1959)

Απο τα Collected Poems,London 1984