vendredi 24 avril 2009

ΚΑΠΟΤΕ


ΤΑΣΟΣ ΓΑΛΑΤΗΣ

ΤΟ ΤΡΥΠΑΝΙΣΜΑ

Η τερηδών, το τέρετρον
το τρύπανο του ξυλοφάγου
του ξυλοτρώκτη το τρυπητήρι.

Αύριο, μεθαύριο, σ' ένα μήνα, κάποτε
το τρυπάνισμα θα ευοδωθεί
θα πάρει την οριστική μορφή της
η αγυρτεία του χρόνου
η μαύρη τρύπα του θεού.


ΤΑΣΟΣ ΓΑΛΑΤΗΣ
Απο τη συλλογή ΑΝΙΠΤΟΠΟΔΕΣ ΚΑΙ ΣΦΕΝΔΟΝΗΤΕΣ, εκδ. Γαβριηλίδης, 2005



5 commentaires:

Lapsus digiti a dit…

Ο Εγγονόπουλος μας μιλά για τα γυάλινα τρυπάνια μέσα στους λεπτούς εγκεφάλους των ποιητών...


Η ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΝ

Υπάρχουν βέβαια πολλοί τρόποι
ν ' ανακαλύψει κανείς την ποίηση
έτσι κι αλλιώς μεγάλος ή μικρός ποιητής
κανένας δε γλιτώνει,
θα νιώσει κάποτε στη σάρκα του
τα δόντια της αρπάγης
και τότε το παλιό βιολί του δύστυχου Πολέμη
βουβαίνεται και δε λαλεί
αν λάλησε και αυτό ποτέ του.

Δεν έχει σημασία το δόκανο, το είδος της παγίδας
όσο το δάγκωμα, ο οίστρος που κυνηγάει την Ιώ
στα τέρματα της οικουμένης
και τώρα κλαίει και οδύρεται·
τί μήχαρ ή τί φάρμακον νόσου;
Μα δεν της είναι βολετό
μ' ό,τι κι αν σοφιστεί
να ξεγελάσει τον Τύραννο.

Ούτε και η Ποίηση.

ΤΑΣΟΣ ΓΑΛΑΤΗΣ, από τη συλλογή ΤΑ ΧΑΡΑΓΜΑΤΑ, εκδ. ΠΛΕΘΡΟΝ, σελ. 61

Υ.Γ. Ο τρώσας και ιάσεται!

melen a dit…

έρχομαι με άδεια χέρια
και χωρίς λόγια

όση από μένα επέστρεψε
πού αλλού να το πει;

Καληνύχτα

LOCUS SOLUS a dit…

@ lapsus digití
«Ο τρώσας και ιάσεται!», ε;
Ελάτε τώρα...

LOCUS SOLUS a dit…

@ melen
Καλημέρα σε ό,τι επέστρεψε, Bom dia σε ό,τι έμεινε εκεί!

Lapsus digiti a dit…

@ Melen: Καλώς ορίσατε!

@Locus Solus: Πειράζει που δεν καταλάβαμε ποιος οίστρος σας τσίμπησε; Ο τρώσας και ιάσεται, ναι, αν τώρα θέλετε η βλάβη να είναι ανήκεστος, τί να πω, γούστα είναι αυτά...