ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΙΛΗΣ
ΦΥΣΙΚΟΙ ΓΑΜΟΙ
Κάποτε θα παντρευτώ ένα ζώο
μιάν εύπλαστη κοίτη να κυλώ τα νερά μου -
ή μιά θήκη να αποθέσει ο σπρώχνων
το μυστικό του της Δημιουργίας.
Δε με αφορά! Οι προϋποθέσεις της Δημιουργίας
παραμένουν για μένα ακατανόητες.
Η ετερογονία των σκοπών
θα ικανοποιούσε ένα μη-αχάριστο πλάστη.
Εμένα ένα συγκεκριμένο δημιούργημα,
με ικανοποιεί να αθροίζω σε ένα μόνο κορμί
τα σκοτεινά περιστατικά
μιάς τυπικής μέρας της Δημιουργίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΙΛΗΣ
Απο τη συλλογή ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ, εκδ. Εγνατία, 1977
6 commentaires:
Μας άρεσε ο Πατίλης.
Ο Mark Strand, κογιονάροντας την μοίρα που του υπαγόρευε το επώνυμό του, έγραψε:
Courtship
There is a girl you like so you tell her/
your penis is big, but that you cannot get yourself/
to use it. Its demands are ridiculous, you say,/
even self-defeating, but to be honored, somehow,/
briefly, inconspicuously in the dark./
When she closes her eyes in horror,/
you take it all back. You tell her you're almost/
a girl yourself and can understand why she is shocked./
When she is about to walk away, you tell her/
you have no penis, that you don't/
know what got into you. You get on your knees./
She suddenly bends down to kiss your shoulder and you know/
you're on the right track. You tell her you want/
to bear children and that is why you seem confused./
You wrinkle your brow and curse the day you were born./
She tries to calm you, but you lose control./
You reach for her panties and beg forgiveness as you do./
She squirms and you howl like a wolf. Your craving/
seems monumental. You know you will have her./
Taken by storm, she is the girl you will marry.
Υ.Γ. Επειδή αντιγράψαμε πάλι βρωμόλογα, σας αφιερώνουμε με τη φωνή της Simone το "Don't let me be misunderstood".
Ξαναδείτε σήμερα το Le feu follet! Αξίζει για τον μονόλογο του Ronet λίγα λεπτά πριν το τέλος και, φυσικά, για τη μουσική του Satie...Η δε Moreau είναι γλύκα!
Λέει στην ταινία ο Alain Leroy: "Ήθελα τόσο να αγαπηθώ που νόμισα ότι αγάπησα."
Ο Σαρτρ έχει πει κάτι ακόμα καλύτερο (στους "Εγκλείστους της Αλτόνα"):" Ήθελα να σ' αγαπήσω περισσότερο απ' τα ψέματά μου και να μ' αγαπήσεις παρ' όλη την αλήθεια μου."
ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΑΣ!
@ lapsus digiti
Σας ευχαριστούμε κυρίως για το "Don't let me be misunderstood" - θα προσπαθήσουμε...
Ο Strand δεν αθροίζει -αφαιρεί απ' το δικό του κορμί!
(Ξαναστέλνουμε ποίημα για να μην παρεξηγηθεί ως ωμός και κυνικός ο Strand από επισκέπτες που δεν τον γνωρίζουν.)
@Locus Solus: Δεν μας αρέσουν οι παρεξηγήσεις - μόνο τα παρεξηγημένα κι ενοχλητικά ποιήματα...
GIVING MYSELF UP
I give up my eyes which are glass eggs./
I give up my tongue./
I give up my mouth which is the constant dream of my tongue./
I give up my throat which is the sleeve of my voice./
I give up my heart which is a burning apple./
I give up my lungs which are trees that have never seen the moon./
I give up my smell which is that of a stone travelling through rain./
I give up my hands which are ten wishes./
I give up my arms which have wanted to leave me anyway./
I give up my legs which are lovers only at night./
I give up my buttocks which are the moons of childhood./
I give up my penis which whispers encouragement to my thighs./
I give up my clothes which are walls that blow in the wind/
and I give up the ghost that lives in them./
I give up. I give up./
And you will have none of it because already I am beginning/
again without anything./
Mark Strand
@ lapsus digiti
"...μόνο τα παρεξηγημένα κι ενοχλητικά ποιήματα..." ???
@Locus Solus: Προτιμάμε στα ποιήματα αυτό που τα κάνει παρεξηγήσιμα κι ενοχλητικά -το ανοίκειο.
Το πρώτο ποίημα του Strand αντιστέκεται στη μόδα του ανοίκειου.
Όταν κι αυτό το ανοίκειο γίνεται οικείο, ο ποιητής στρέφεται στην πεζολογία (ή χυδαιολογία, αν προτιμάτε)κι εμείς μηρυκάζουμε με τη μασέλα του Σκλόφσκι...
Χαίρετε!
@ lapsus digiti
Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση.
Φίλη Γερμανίδα ηθοποιός μου έλεγε κάποτε ότι η ζωή όπως κι η τέχνη, όταν θέλουν να "ξαφνιάσουν και να πλήξουν", αντιγράφουν άνευ ετέρου τις στρατηγικές του Μπρεχτ. Η Σαμπίνε τώρα δικαιώνεται!
Χαμογελάστε και μη θυμώνετε!
Au revoir!
Enregistrer un commentaire