JAVIER SOLOGUREN
MEMENTO
Los que caímos más de siete veces
y aun en cada paso,
y, sin embargo, no somos los caídos;
sentimos un extraño dolor por los caídos;
nosotros, tú y yo, los que caemos,
con profunda unción de hijo a padre
encendemos de vida a los caídos:
la vida enajenada en las batallas,
en la turbia agonía de los tiempos;
esa vida que anida en el recuerdo
de los que son, de los que fueron, los caídos.
JAVIER SOLOGUREN (1921-2004)
Απο τη VIDA CONTINUA, Obra Poetica (1939-1989)
7 commentaires:
Ως Lapsus (έχουμε και το όνομα και τη χάρη) είμεθα υπέρ των πεπτωκότων και, γενικώς, των χαριεσσών πτώσεων. Έτσι κι αλλιώς προηγείται η πτήση της πτώσης.
Τα μεγάλα ύψη εξάλλου φέρνουν ίλιγγο. Σας θυμίζουμε την ποιητική απαγγελία ενός υψοφοβικού -του Filippe Noiret στη "Ζαζί στο μετρό"!
Και για να σοβαρευθούμε:
Σε βυθό πέφτει από βυθό ως που δεν ήταν άλλος
Εκείθ' εβγήκε ανίκητος.
Διονύσιος Σολωμός
Ο έρωτας μας διδάσκει ότι η πτώση και η πτήση είναι το ίδιο πράγμα - εξαρτάται από που σ' αρέσει να κοιτάς. Οι θεοί στον πλατωνικό "Φαίδρο", τον έρωτα τον λένε πτέρωτα. Ο Αριστοφάνης στο "Συμπόσιο" μας μιλά για ένα στρογγυλό ανδρόγυνο πλάσμα, που εκινείτο περιστροφικά και που θέλησε να ανέβει στον ουρανό. Ο Δίας το τιμώρησε για την αλαζονεία του χωρίζοντάς το στα δύο. Ο Αδάμ και η Εύα ως μήλο...Όλα υπακούουν στη νευτώνεια βαρύτητα και πρώτοι απ' όλους οι Άγγλοι -fall in love δε λένε;
Όλες οι πτώσεις είναι ωραίες αρκεί να είναι ελεύθερες!
@locus solus, lapsus digiti
Η ελεύθερη πτήση
Άσε μας να πετάξουμε
Έξω από το αθεμέλιωτο παλάτι σου
Νεόκοπα άστρα μου είστε
Κάτω απ' τον θόλο του κρανίου μου
Ποιός σας κρατάει πετάξτε
Άσε να γκρεμιστούμε
Το κάθε πέταγμα μας φέρνει πίσω στο παλάτι
Πουλιά μου εδώ σας θέλω
Για κόψτε τα φτερά
Νά' ναι το πέταγμά σας λεύτερο
Βάσκο Πόπα
(Τα ποιήματα, σελ.99)
(Ένα ακουστικό όνειρο
Πρώτα,κάποιος μου διάβαζε τους caidos
έπειτα άκουσα: Όλες οι πτώσεις είναι ωραίες αρκεί να είναι ελεύθερες!
Μετά ήρθε ο Πόπα και με ξύπνησε. Σηκώθηκα, βρήκα το βιβλίο κι άνοιξα τον υπολογιστή..
Τώρα δεν ξέρω, καληνύχτα να πω ή καλημέρα;
έξω βρέχει, μεσ το κεφάλι μου κάτι σαν πρωϊνή ξαστεριά
@άπαντες
Αυτό που πρωτεύει, αυτή τη στιγμή, είναι να πέσει ο ΟΦΗ στην Β'Εθνική.
Καλημέρα.
@ lapsus digiti
&
@ melen
Ωραία και όμορφα όσα λέτε και όπως τα λέτε. Gracias!
@ άνθρωπος χωρίς ιδιότητες
Και μετά τί θα γίνει; Θα βγάλουν μήπως οι γαύροι κι οι αρουραίοι φτερά;
@ Melen: Οι ονειροβάμονες έχουν πάντα καλά ξυσμένα μολύβια. Δικό σας:
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ
Όταν το μολύβι ξεντύνεται για ύπνο
παίρνει τη σταθερή απόφαση
να κοιμηθεί βαριά
και στα μαύρα
σ' αυτό βρίσκει βοήθεια
απ' την έμφυτη ακαμψία του
από όλα τα μεδούλια του κόσμου
το μεδούλι της ράχης του μολυβιού
μπορεί να σπάσει αλλά δεν γίνεται να λυγίσει
δε θα ονειρευτεί ποτέ
κύματα ή μαλλιά
μόνο ένα στρατιώτη σε στάση προσοχής
ή φέρετρα
ό,τι βρίσκει το χώρο του μέσα του
είναι ευθύ
ό,τι υπάρχει πέρα απ' αυτό είναι κυρτωμένο
καληνύχτα.
TYMOTEUSZ KARPOWICZ
Από τη "Συγκομιδή" του Βασίλη Καραβίτη, σελ. 219
@ Locus Solus: Το ξέρω, την έχουμε ξεζουμίσει τη συλλογή. Έχει όμως διαμαντάκια μέσα, όπως το "Αρκετά" του Janos Pilinszky, που σας αφιερώνουμε.
Όνειρα κι όνειρα. Συχνά το στοχάστηκα:
κάθε φτερό καλύπτει μια ματωμένη τρύπα* ή μήπως/ κάθε φτερό σκάβει στη σάρκα μας μια ματωμένη τρύπα;/ Άλλοτε πάλι θαρρώ πως τα φτερά είναι η άνθηση του σώματός μας* και μόνον/ σαν τα μαδήσει ο στοχασμός, ανοίγεται/ η κόκκινη οπή που πια δεν κλείνει.
* : η άνω τελεία
Γιάννης Ρίτσος
Φαίδρα
@lapsus digiti
Αυτήν τη Συγκομιδή την ψάχνω από τότε που διάβασα, αναρτημένο από εσάς σ αυτόν εδώ τον τόπο, το μέσα στο αυγό του Γκρας.
Υπακούει όμως στο νόμο που διέπει και τη συγκομιδή των σταφυλιών: τα εξαιρετικά κρασιά βγαίνουν πάντοτε σε λίγα μπουκάλια
ευχαριστώ,
καληνύχτα
@locus solus
πτώσεις,φτερά και όνειρα
στη δοτική: έρωτας
ψάχνω την κλιτική κι
η όσφρηση με σπρώχνει στον Πεσσόα
Enregistrer un commentaire