ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ
ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΟΦΑΓΩΝ
Κάτω από έναν ουρανό χαράς
Ζουν οι ονειροφάγοι
Γύρω τους στις πρεπούμενες αποστάσεις
Μέσα σε μεγάλους κύβους σιωπής
Αρχειοθετούνται φυτικές φυσιογνωμίες
Κι έρωτες αδρανείς
Με το άναμμα των φώτων
Μετατοπίζεται το κέντρο βάρους
Κι αρχίζουν πάλι αδιακρίτως να προσποιούνται
ΚΛΕΙΤΟΣ ΚΥΡΟΥ (1921-2006)
Απο τη συλλογή ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ, εκδ. Νεφέλη, 1987
9 commentaires:
Έρωτες αδρανείς,
σαν αδρανή υλικά,
έρωτες συμμιγείς,
με δυνάμεις κεντροφυγείς...
4 στίχοι από πρόσφατο ποίημά μου.
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΥΠΝΟΥΣ
Ανάμεσα σε δύο ύπνους βρήκα μια μικρούλα που με παρεκάλεσε να την πάρω μαζί μου. -Πού; της είπα.
-Μη σε νοιάζει, μου απάντησε. Βάλε με στην τσέπη σου, και με κοιτάζεις ύστερα, όταν πάψει ο ύπνος. Η βροχή, ο πόλεμος θα περάσουν. Η αυγή θα μας συναντήσει ξύπνιους. Τότε θα κάτσω κάτω απ' το στόμα σου, όπως κάτω από μια βρύση.
Γιώργος Σαραντάρης, "Στη δόξα των πουλιών", Ίκαρος σελ.115
@ Μόσχος
Αγαπητέ Μόσχε σας καλωσορίζουμε και δεχόμαστε με χαρά το fragmentum του ενδιαφέροντος -το δίχως άλλο!- πονήματός σας. Αν επιθυμείτε τη συμβουλή μας, σας προτείνουμε να το αφήσετε κάμποσα τέρμινα να σιτέψει και στη συνέχεια, αφού το δοκιμάσετε και βρείτε πως έχει αρκούντως νοστιμίσει, να μας το σερβίρετε ολόκληρο υπογράφοντας πλέον ως Μόσχος Σιτευτός. Τα σέβη μας!
@ lapsus digiti
Μερικές φορές παραείναι «αθώα» τα ποιήματα, που θα πεί «αλλιώς ωραία». Ευχαριστούμε.
Κι αν δε σας παίρνει ο ύπνος, υπάρχει και η αιθυλική νύστα. Εμείς προτιμάμε το Muscat de Frontignan του κτήματος Σοάρες:
"Το αλκοόλ των σπουδαίων λέξεων και των εκτενών φράσεων που σαν κύματα υψώνουν την αναπνοή του ρυθμού τους και αποσυντίθενται χαμογελώντας μέσα στη φιδίσια ειρωνεία του αφρού τους, στη θλιμμένη μεγαλοπρέπεια του ημίφωτος".
Πριν αδειάσουμε το ποτήρι ο Σοάρες προτείνει:
1) Το ποίημα που ονειρεύομαι δεν έχει ελαττώματα παρά μόνο όταν προσπαθώ να το πραγματοποιήσω
2) Η προσωπικότητά μας πρέπει να είναι αθώρητη, ακόμη και για τους εαυτούς μας⋅ εξ ου και το καθήκον μας να ονειρευόμαστε πάντοτε, και να συμπεριλαμβάνουμε τους εαυτούς μας στα όνειρά μας, ώστε να μπορούμε να έχουμε άποψη για εμάς.
3)Και σε περίπτωση (στο τρίτο πια ποτήρι) που αισθανθούμε το "ανικανοποίητο του αστού που δεν είμαστε και τη θλίψη του ποιητή που δε θα γίνουμε ποτέ" να θυμόμαστε ότι:
" Για να είσαι ονειροπόλος, δεν πρέπει να είσαι τίποτα άλλο παρά μόνο ονειροπόλος".
Χαίρομαι που βρίσκω βιβλιόφιλους! Βιβλία και ξερό ψωμί.
Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος.
@ Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος
Χαιρόμαστε πολύ κι εμείς που χαίρεστε. Να περνάτε συχνά.
"Η ιστορία της ταινίας του Χανς Μόλαντ μοιάζει με μία παραβολή του ταξιδιού του ανθρώπου προς την αυτογνωσία και την ωριμότητα. Ο ήρωας της ταινίας ψυχολογικά ξεκινάει από εκεί που ξεκινάει λίγο πολύ κάθε άνθρωπος, από την αίσθηση ότι ζει σε ένα κόσμο ξένο, όπου κανείς δεν τον χρειάζεται κι όπου τίποτα δεν του ανήκει. είναι ενδεικτικό ότι στο Βιετνάμ, το όνομά του ήρωα σήμαινε «λιγότερο από ακόνη». Έτσι ονόμαζαν τα παιδιά τα γεννημένα από πατέρα αμερικανό και μητέρα βιετναμέζα. Τα παιδιά αυτά τα έδιωχναν ακόμα και οι οικογένειές τους.
Για το θεατή η ταινία αποτελεί μία δυνατή εμπειρία των δυσκολιών και των κινδύνων που συναντάει κανείς στο ταξίδι του για την αυτογνωσία. Τόσο δύσκολο είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου και ν’ αποκτήσεις την εσωτερική σου ειρήνη!!"
"Ο Θεός του Θερισμού" (Απόσπασμα απ΄το δοκίμιο "Όμορφη Χώρα")
Συγνώμη που ρωτώ κάτι άσχετο από το ποίημα, αλλά θα ήθελα να μάθω κάποιες πληροφορίες για την πρώτη φωτογραφία. Ποιανού είναι?
Enregistrer un commentaire