ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ

ΠΑΝΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΣΤΟ ΣΙΝΕ ΕΣΠΕΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '70

Και καθώς η μυριόστομη του πλήθους κραυγή: "Εσπέρια θα πεινάσεις την τσόντα αν ξεχάσεις", τοξεύονταν στο σκοτεινό αέρα, (αέρα σαν φερμένο απ' την πίσω πλευρά της σελήνης), και το παλίνδρομο του Γκουζγκούνη κρανίο ηγεμονικά ακινητούσε πιά, απ'τα δεξιά στασίδια υψώθηκε φωνή που για κάποιους έμοιαζε φωνή Κυρίου:

"Άξιος, άξιος!" Το εκκλησίασμα σπαρτάρισε ηδονικά και πήρε τον ευλογημένο λόγο σείοντας τ' ουρανού το καταπέτασμα.

Και δονούνταν η πλατεία καθώς απ' τους ανοιχτούς του εξώστη καβάλους άρχισε να ψιχαλίζει το σπέρμα της δόξας. Και μες στο πανδαιμόνιο της βροχερής νύχτας δεκάδες κεριά ανάστησαν τη στιγμή καθώς του Γκουζγκούνη το φαλακρό τοπίο, το παλίνδρομο, το μέγα, ξανάνθιζε με του Μαγιού τ' αγριολούλουδα.

Συνεπαρμένο το πλήθος έψαλλε τότε δοξαστικά κ' η ευωδία των κεριών, του ύψους και του βάθους κατανυκτική, ένωνε τους πιστούς σε υπερκόσμιο μεγαλείο.

Κι όταν σιγά-σιγά το πάθος καταλάγιασε, το πλήρωμα έπεσε σε συλλογή μεγάλη. Γιατί όλοι κατάλαβαν πως τέλειωσε το πανηγύρι, δεν έχει άλλα θαύματα, καθώς ο ο Γκουζγκούνης ανέβαζε το φερμουάρ, σιωπηλός για λίγο ένα γύρω κοιτούσε και χάνονταν στη μοναξιά του στερεώματος αφήνοντας τους πιστούς με μιά γεύση ανεκπλήρωτου στα φαρδιά τους μπατζάκια, στις ματωμένες τους καρδιές.

ΠΑΝΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ
Από τη συλλογή ΤΟ ΧΩΜΑ ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟ ΒΗΜΑ, εκδ. Πλανόδιον, 2002