HYPERREALISMUS

Η τέχνη 

του

ISTVÁN SÁNDORFI

(1948-2007)

 

ΑΛΛΟΘΙ

CRUZEIRO SEIXAS, "A bicicleta que bróta do humus no coração do pinhal"

***

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΑΛΛΟΘΙ

Το σκυλί μου κόπια του όγδοου αιώνα
κομμένο στα τέσσερα
μ' άλλους σακατεμένους κώδικες
λέω να το πουλήσω για πατατόσπορο

έχω παιδιά να θρέψω
θέλει πισσόχαρτο η στέγη μου
θέλει καλαμπόκι το κοτέτσι
θέλουν τα ποντίκια μου τυρί
την Πτολεμαία Κλεοπάτρα θέλω στο στρώμα μου
και βρέχει.


ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ (1920-2010)
Από τη συλλογή ΚΙΒΩΤΙΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ, Αθήνα, 1987

EXPERIENCES

JOHN CAGE 

EXPERIENCES 1
for 2 pianos
(1945-1948)

Richard Bernas  piano duet

 

-----------------------------------------

it is at moments after i have dreamed
of the rare entertainment of your eyes,
when (being fool to fancy) i have deemed

with your peculiar mouth my heart made wise;
at moments when the glassy darkness holds

the genuine apparition of your smile
(it was through tears always) and silence moulds
such strangeness as was mine a little while;

moments when my once more illustrious arms
are filled with fascination, when my breast
wears the intolerant brightness of your charms:

one pierced moment whiter than the rest

- turning from the tremendous lie of sleep
i watch the roses of the day grow deep.

 e.e. cummings

--------------------------------------------

JOHN CAGE

EXPERIENCES 2

for voice unaccompanied

(1948)

lyrics by e.e. cummings

Robert Wyatt  voice

Η ΜΑΡΙΑ ΡΑΝΤΟΥΚΑΝΟΥ

MARIA RADUCANU Quartet 

MEZZO VOCE  

full concert

 


Krister Jonsson.........guitar
Derek Shirley.............bass
Michael Griener.........percussion
Maria Raducanu.......vocals

ΑΚΟΥΣ ΤΗΝ ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ

ORHAN VELI KANIK

İSTANBUL'U DINLIYORUM, GÖZLERIM KAPALI

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhanelerıyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geciyor kaldırımdan;
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul'u dinliyorum.


ORHAN VELI KANIK (1914-1950)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ARA GÜLER, The eye of Istanbul

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

ORHAN VELI KANIK

ΣΦΑΛΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ
Άνεμος σιγανός φυσά στην αρχή.
Σαλεύουν οι φυλλωσιές ανάλαφρα στα δέντρα.
Απόμακρα, πολύ μακρινά,
το ασώπαστο κουδούνισμα των νερουλάδων.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Ξάφνου, πουλιά περνούν στ' αψηλά,
κοπάδια, κοπάδια, φωνές, φωνές.
Τα δίχτυα τραβιούνται απ' τα νταλιάνια.
Μιας γυναίκας τα πόδι' αγγίζουν το νερό.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Δροσόλουστο το κλειστό το τσαρσί.
Πολυθόρυβο το Μαχμούτπασά.
Πλήθος τα περιστέρια στις αυλές.
Χτύποι σφυριών ακούγονται απ' τα ντοκ.
Ιδρώτα μυρίζει το ανοιξιάτικο αγέρι.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Μεθά ακόμη από τους παλιούς τους καιρούς.
Ένας όρμος με καΐκια στο βαθύσκιο του έμπα.
Μες στης νοτιάς τη βοή που έχει κοπάσει.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Μια πόρνη περνά από το δρόμο
πειράγματα, βρισιές, τραγούδια, σκοποί.
Κάτι γλυστρά απ' το χέρι της και πέφτει
ένα τριαντάφυλλο θά  'ναι.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Ένα πουλί σπαρταρά στα κράσπεδά της.
Άν είναι ζεστό το μέτωπό σου ή όχι το γνωρίζω.
Άν είναι υγρά τα χείλη σου ή όχι το γνωρίζω.
Ένα φεγγάρι προβάλλει πίσ' από τις φυστικιές.
Από τους χτύπους της καρδιάς σου σε γνωρίζω.
Ακούς την Ιστανμπούλ.


ORHAN VELI KANIK (1914-1950)

Μετάφραση Χαράλαμπος Κ. Βάιος
Απο τα ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, εκδ. Πλέθρον, 1988

ΦΩΝΗΕΝΤΑ

ARTHUR RIMBAUD

VOYELLES

A noir, E blanc, I rouge, U vert, O bleu: voyelles, 
Je dirai quelque jour vos naissances latentes: 
A, noir corset velu des mouches éclatantes 
Qui bombinent autour des puanteurs cruelles, 

Golfes d'ombre; E, candeur des vapeurs et des tentes, 
Lances des glaciers fiers, rois blancs, frissons d'ombelles; 
I, pourpres, sang craché, rire des lèvres belles 
Dans la colère ou les ivresses pénitentes; 

U, cycles, vibrements divins des mers virides, 
Paix des pâtis semés d'animaux, paix des rides 
Que l'alchimie imprime aux grands fronts studieux; 

O, suprême Clairon plein des strideurs étranges, 
Silence traversés des Mondes et des Anges:
- O l'Oméga, rayon violet de Ses Yeux ! -

ARTHUR RIMBAUD


 


voix..............Raphaël Didjaman
peintures......Pierre Soulages

ΑΛΛΟΣ ΕΓΩ

MIA COUTO

IDENTIDADE

Preciso ser um outro 
para ser eu mesmo 

Sou grão de rocha 
Sou o vento que a desgasta 

Sou pólen sem insecto 

Sou areia sustentando 
o sexo das árvores 

Existo onde me desconheço 
aguardando pelo meu passado 
ansiando a esperança do futuro 

No mundo que combato morro 
no mundo por que luto nasço 


MIA COUTO
Από τη συλλογή RAIZ DE ORVALHO E OUTROS POEMAS, Lisboa, 2001

ΤΩΝ ΣΟΥΗΔΩΝ

JAN JOHANSSON 

Jazz på svenska 
(1964)

 


 01 "Visa från Utanmyra" -- 4:30
 02 "Gånglek från Älvdalen" -- 1:56
 03 "Polska från Medelpad" -- 2:27
 04 "Visa från Rättvik" -- 3:18
 05 "Brudmarsch efter Larshöga Jonke" -- 2:00
 06 "Vallåt från Jämtland" -- 1:51
 07 "Emigrantvisa" -- 3:25
 08 "Berg-Kirstis polska" -- 3:25
 09 "Leksands skänklåt" -- 2:56
 10 "Gammal bröllopsmarsch" -- 3:41
 11 "Visa från Järna" -- 1:18
 12 "Polska efter Höök Olle" -- 2:24


JAN JOHANSSON..........piano
GEORG RIEDEL............bass

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ

JUAN CARLOS ONETTI

DECÁLOGO

 1. No busquen ser originales. El ser distinto es inevitabile     cuando uno no se preocupa de serlo.

 2. No intenten deslumbrar al burgués. Ya no resulta. Este sólo se asusta cuando le anenazan el bolsillo.

 3. No traten de complicar al lector ni buscar ni reclamar su ayuda.

 4. No escriban jamás pensando en la crítica, en los amigos o parientes, en la dulce novia o esposa. Ni siquiera en lector hipotético.

 5. No sacrifiquen la sinceridad literaria a nada. Ni a la política ni al triunfo. Escribir siempre para ese otro, silencioso e implacable, que llevamos dentro y no es posible engañar.

 6. No sigan modas, abjuren del maestro sagrado antes del tercer canto del gallo.

 7. No se limiten a leer los libros ya consagrados. Proust y Joyce fueron despreciados cuanto asomaron la nariz, hoy son genios.

 8. No olviden la frase, justamente famosa: 2+2 son 4; pero ¿y si fueran 5?

 9. No desdeñar temas con entraña narrativa, cualquiera sea su origen. Robar si es necesario.

10. Mentir siempre.

JUAN CARLOS ONETTI (1909-1994)

ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ

René Magritte, La Représentation

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Οι τέσσερίς μας, εγώ

και εγώ, εσύ και εσύ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mihai Criste, Forbidden Fruit

Ο ΧΡΟΝΟΣ

LESZEK MOZDZER

LARS DANIELSSON

ZOHAR FRESCO

THE TIME 

Gdansk 2005

 


Leszek Mozdzer........piano
Lars Danielsson.......double bass, cello
Zohar Fresco............percussion, vocals

1. Sortorello
2. The Time
3. Easy Money
4. Suffering
5. Asta
6. Smells Like Teen Spirit

ΑΝΑΜΕΣΑ

- Et ça c'est trop transparent ou pas assez?
- Ça dépend si vous voulez montrer la vérité.
- C'est comment la vérité?
- C'est entre apparaître et disparaître.

JEAN-LUC GODARD, dialogue du film "Détective"

photo: GILBERT GARCIN, "Sorti de l'oubli"

ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

MÉDITERRANÉE

(1963)

μια ταινία του

JEAN-DANIEL POLLET


 

ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟ

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ (1907-1985)

ΣΤΟ CAFÉ LEHMITZ

ANDERS PETERSEN, Photographer

Στο CAFÉ LEHMIΤZ 

(1968) 

    

τραγουδά ο TOM WAITS

ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ

ΠΑΝΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΣΤΟ ΣΙΝΕ ΕΣΠΕΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '70

Και καθώς η μυριόστομη του πλήθους κραυγή: "Εσπέρια θα πεινάσεις την τσόντα αν ξεχάσεις", τοξεύονταν στο σκοτεινό αέρα, (αέρα σαν φερμένο απ' την πίσω πλευρά της σελήνης), και το παλίνδρομο του Γκουζγκούνη κρανίο ηγεμονικά ακινητούσε πιά, απ'τα δεξιά στασίδια υψώθηκε φωνή που για κάποιους έμοιαζε φωνή Κυρίου:

"Άξιος, άξιος!" Το εκκλησίασμα σπαρτάρισε ηδονικά και πήρε τον ευλογημένο λόγο σείοντας τ' ουρανού το καταπέτασμα.

Και δονούνταν η πλατεία καθώς απ' τους ανοιχτούς του εξώστη καβάλους άρχισε να ψιχαλίζει το σπέρμα της δόξας. Και μες στο πανδαιμόνιο της βροχερής νύχτας δεκάδες κεριά ανάστησαν τη στιγμή καθώς του Γκουζγκούνη το φαλακρό τοπίο, το παλίνδρομο, το μέγα, ξανάνθιζε με του Μαγιού τ' αγριολούλουδα.

Συνεπαρμένο το πλήθος έψαλλε τότε δοξαστικά κ' η ευωδία των κεριών, του ύψους και του βάθους κατανυκτική, ένωνε τους πιστούς σε υπερκόσμιο μεγαλείο.

Κι όταν σιγά-σιγά το πάθος καταλάγιασε, το πλήρωμα έπεσε σε συλλογή μεγάλη. Γιατί όλοι κατάλαβαν πως τέλειωσε το πανηγύρι, δεν έχει άλλα θαύματα, καθώς ο ο Γκουζγκούνης ανέβαζε το φερμουάρ, σιωπηλός για λίγο ένα γύρω κοιτούσε και χάνονταν στη μοναξιά του στερεώματος αφήνοντας τους πιστούς με μιά γεύση ανεκπλήρωτου στα φαρδιά τους μπατζάκια, στις ματωμένες τους καρδιές.

ΠΑΝΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ
Από τη συλλογή ΤΟ ΧΩΜΑ ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟ ΒΗΜΑ, εκδ. Πλανόδιον, 2002