EDUARDO GALEANO
ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΦΙΛΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ
Πολλοί Αργεντινοί ορκίζονται με το χέρι στην καρδιά ότι ήταν ο Ενρίκε Γκαρσία, "ο Τσουέκο", το αριστερό εξτρέμ της Ρασίνγκ. Και εξίσου πολλοί Ουρουγουανοί ορκίζονται, φιλώντας σταυρό, ότι ήταν ο Πέδρο Λάγο, "ο Μουλαράς", επιθετικός της Πενιαρόλ. Ήταν είτε ο ένας είτε ο άλλος, είτε και οι δυο.
Εδώ και μισό αιώνα, ίσως παραπάνω, όταν ο Λάγο ή ο Γκαρσία έβαζαν ένα τέλειο γκολ, απο αυτά που αφήνουν αγάλματα τους αντιπάλους, είτε απο τη λύσσα είτε απο θαυμασμό, μάζευαν τη μπάλα απο τα δίχτυα, την έπαιρναν παραμάσχαλα και ξανάκαναν προς την αντίστροφη διεύθυνση τη διαδρομή τους, βήμα βήμα, σέρνοντας τα πόδια τους. Έτσι, σηκώνοντας σκόνη, έσβηναν τα ίχνη τους, για να μην μπορέσει κανείς να μιμηθεί τον τρόπο του παιχνιδιού τους.
EDUARDO GALEANO
Aπο ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Μετάφραση Γιάννης Χρυσοβέργης
Εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1998
23 commentaires:
Για να ζεσταθούμε: Dance me to the end of football!(από τη Madeleine Peyroux)
Πολλοί ποιητές και πεζογράφοι που αγαπώ πιστεύουν στη Στρογγυλή Θεά! Το ποδόσφαιρο είναι αρμονία!
(Ας είναι καλά και ο θείος Ντίνος, που αντί να με πηγαίνει βόλτες, μ' έβαζε παιδί πράμα να παρακολουθώ ματς! Λάβρος γαύρος γαρ...)
Ωραία η ανάρτησή σας. Σας θυμίζω κι ένα διήγημα στο "Μια μέρα πριν, δυο μέρες μετά" του δικού μας, Νίκου Χουλιαρά, μ' έναν εννιάχρονο που θέλει να παίξει στον αγώνα Ελλάδα - Σουηδίας, που πραγματοποείται, όχι στο Βαλς Σίζενχάΐμ αλλά σ' ένα ταπεινό γήπεδο στην Αντίπαρο!
Εύχομαι να δούμε ωραία μπάλα!
@ lapsus digiti
Θυμάμαι κι εγώ το ωραίο διήγημα του Χουλιαρά με τον 9χρονο. Κάπως έτσι ήμασταν όλοι μας. Για την τυχόν γαβρίλα σας σάς συλλυπούμαι και σας οικτίρω. Εύχομαι, με τη σειρά μου, να δούμε ωραία ματς και στο τέλος να το σηκώσει η Πορτογαλία!
Χαίρετε!
Δεν μπορώ να καταλάβω πως από Πανχατυπιακός γίνεται κάποιος Παναθηναϊκός - εμείς, κύριε, δεν λησμονούμε ότι γεννηθήκαμε στον Πειραιά!
Όσο για την Πορτογαλία...Νάνι Νάνι Νάνι Νάνι, κι όπου το πονεί να γιάνει...
Αφιερώνουμε το "Kozo's Waltz" απ' το δισκάκι Art Blakey & The Jazz Messengers: A night in Tunisia. Στο τενόρο σαξόφωνο (κατάγεται όπως και ο Νάνι από Πράσινο Ακρωτήρι) ο Dave Schnitter!
Υ.Γ. Αρχίστε να συνηθίζετε την μπίρα! Μπάλα με καϊπιρίνια δεν λέει...Κι άστε τα επιχειρήματα "είναι το αγαπημένο ποτό του Ροναλντίνιο!"
@αγαπητέ locus solus, lapsus digiti
Διαβάζοντας την ανάρτηση επανέφερα από τα συρτάρια μου ένα κείμενο που είχα γράψει το 1998 επ'ευκαιρία το Παγκοσμίου κυπέλλου στην Γαλλία.
Ένα απόσπασμα:
".......Ο ποδοσφαιριστής είναι ένας παγιδευμένος άνθρωπος. Είναι ένας καλλιτέχνης.
Δέχεται να συμμετάσχει σ'ένα παιγνίδι, με τους ανθρώπους κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι του, έτοιμους εκ των προτέρων να αποδοκιμάσουν, να χλευάσουν, να χειροκροτήσουν, να βρίσουν. άγρυπνοι σε κάθε κίνηση του δημιουργού κρίνουν αυτό για το οποίο ο ποδοσφαιριστής υποφέρει. Την ανάγκη να πετύχει τον απαράβατο και κυρίαρχο όρο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Τη νίκη!
Εκθέτει το έργο του όπως κάθε καλλιτέχνης. όχι σε κλειστόυς και "σοβαρούς" χώρους, χαμηλούς θορύβους, ευπρεπείς καλοντυμένους θεατές αλλά σε τεράστιους ανοιχτούς χώρους σ'ένα κοινό που ήρθε να καταθέσει την μοναξιά του με διαφορετικούς όρους.
Το έργο χάνεται με τη λήξη του αγώνα. Χάνεται κάθε στιγμή. Γοητευτικό όσο τίποτα. Όλα γεννιώνται και χάνονται κάθε στιγμή. Μένουν μόνο οι αριθμοί για να ικανοποιήσουν όσους αποδέχονται την αποτελεσματικότητά τους.
Ατομικότητα λοιπόν στην ανώτερη μορφή της, μέσα σ'ένα ανελεύθερο χώρο, που ανατρέπει αρκετές από τις αυτονόητες αλήθειες μας.
Φαντάζομαι τον καλλιτέχνη να δίνει την παράστασή του και οι θεατές να παραμένουν βουβοί, δίχως άδεια να επιδοκιμάσουν ή να αποδοκιμάσουν αυτό που παρακολουθούν σε οποιαδήποτε σκηνή. Στο ποδόσφαιρο όμως δεν υπάρχει ο "σεβασμός"και η υποκρισία των δημοσίων σχέσεων. Εδώ ισχύει η απόλυτη δημοκρατία."
@Locus Solus & Άνθρωπος Χωρίς Ιδιότητες:
Από άρθρο που είχα κρατήσει απ' την "Καθημερινή". Ευτυχώς υπάρχει και στο διαδίκτυο για όσους θέλουν να το διαβάσουν όλο:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_09/07/2006_190117
Ο Μαρκ Πέριμαν στο βιβλίο του "Οι φιλόσοφοι παίζουν μπάλα" (εκδ. Αλεξάνδρεια, 2006) μας προτείνει τη χρυσή ενδεκάδα.
Επικολλώ απ' την παρουσίαση που έκανε ο Θανάσης Βασιλείου:
"Ιδού η ενδεκάδα του Πέριμαν: Τερματοφύλακας, ο Αλμπέρ Καμύ που ανέλαβε το καθήκον αυτό «γιατί πάλεψε να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα... να κρατήσει έξω εκείνο που ήταν προορισμένο να μπει μέσα». Δεξί και αριστερό μπακ η Σιμόν Ντε Μποβουάρ (με προπονητή τον Σαρτρ) και ο Ζαν Μποντριγιάρ αντίστοιχα. Σε θέσεις σέντερ-μπακ οι Φρίντριχ Νίτσε και Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν. Σέντερ-χαφ ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ και μέσος ο αρχαίος Κινέζος στρατηγός Σουν Τζου (περίπου 500 π.Χ.), το έργο του οποίου «Η Τέχνη του Πολέμου» αγοράζεται στις μέρες μας από γιάπηδες που ψάχνουν να βρουν ένα νόημα στη δουλειά τους. Δεξί εξτρέμ ο Οσκαρ Ουάιλντ και αριστερός μέσος ο Αντόνιο Γκράμσι με εκγυμναστή τον Μαρξ. Σέντερ-φορ ο Ουμπέρτο Εκο, με τη θέση του αριστερού εξτρέμ να καταλαμβάνει ο θεμελιωτής της ρέγγε και ευσεβής Ρασταφάρι, ο Μπομπ Μάρλεϊ."
Χαίρετε!
@ άνθρωπος χωρίς ιδιότητες
Ωραίο το κείμενό σας και ευχαριστώ που μας το προσφέρατε. Συμφωνώ σε όλα. Όντως, το ποδόσφαιρο είναι δημοκρατία, και με τον τρόπο ακριβώς που το προσδιορίζετε.
Τα σέβη μου!
@ lapsus digiti
Το βιβλιαράκι του Πέριμαν το έχω και αρχικά είχα σκεφτεί να κρεμάσω κάποιο απόσπασμά απο εκεί. Τελικά προτίμησα τον Γκαλεάνο που είναι πιο κοντά στο...ταπεραμέντο μου(!).
Πάντως η ενδεκάδα που προτείνει ο Βρετανός δεν νομίζω ότι θα κατάφερνε σπουδαία πράγματα - αίφνης η δεξιά πτέρυγα με Μπωβουάρ και Ουάιλντ θα ήταν για τα μπάζα, δεν νομίζετε; Και μια που εσχάτως "μαγκέψατε" και μας παριστάνετε τη γνώστρια του αθλήματος, δεν μπαίνετε στον κόπο να μας γνωρίσετε και τη δική σας ενδεκάδα;
Επειδή οι λογοτέχνες (ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ) μ' έκαναν να ενδιαφέρομαι για το ποδόσφαιρο, σας έφτιαξα τη δική μου φανταστική ενδεκάδα:
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ 4-4-2 ΜΙΑΣ ΑΔΑΟΥΣ:
Τερματοφύλακας ο Μπέκετ, σέντερ μπακ: Μπαλζάκ και Ντοστογιέφσκι, αριστερός και δεξιός μπακ: Μπρεχτ και Κέστλερ.
Στην κορυφή του ρόμβου προς άμυνα: Λιόσα, κεντρώος μεσοεπιθετικός: Τάιμπο, αριστερός και δεξιός χαφ: Καλβίνο και Κορτάσαρ.
Στην επίθεση Σκαρίμπας και Κενώ.
Υ.Γ. Δεν είμεθα προπονητές! Κανονικά εσείς έπρεπε να προτείνετε ενδεκάδα, μιας και διαφωνείτε με αυτή του Πέριμαν!
Ξαναχαίρετε!
@ lapsus digiti
Ούε εγώ είμαι προπονητής κυρά μου. Κι αν ήμουν θα με απέλυαν γρήγορα γιατί θα άφηνα πολλούς δημοφιλείς στον πάγκο ή στην εξέδρα και θα προκαλούσα την οργή των οπαδών...
Αλλά για να μη σας χαλάσω το χατίρι και να ικανοποιήσω κατά κάποιο τρόπο την περιέργειά σας, δηλώνω μετά παρρησίας ότι δεν θα δεχόμουν ποτέ για διαιτητή τον Μπόρχες: είτε γιατί δεν θα έβλεπε τίποτε είτε γιατί - σαν τον αλήστου μνήμης Κολλίνα - θα έβλεπε τα πάντα, ακόμα κι αυτά που δεν υπάρχουν...
Καληνύχτα σας!
@Locus Solus: Μιλήσατε περί τυφλότητας και για το γεγονός ότι θα αφήνατε πολλά (όχι όλα) τα ονόματα στον πάγκο. Γιατί δεν παίρνετε για προπονητή ή διαιτητή τον Ζοζέ Σαραμάγκου;
Υ.Γ. "Κυρά μου";! Ούτε μαντάμ ούτε κυρά!
@ lapsus digiti
1)Ενδιαφέρουσα η πρότασή σας για τον έμπειρο και ανοιχτομάτη Σαραμάγκου. Αν και παραείναι γέρος για προπονητής, θα μπορούσαμε να τον αξιοποιήσουμε σαν κυνηγό ταλέντων. Αρχίζετε και μαθαίνετε, μικρά μου!
2)Πώς νομίζετε ότι αποκαλούν τα θηλυκά στα γήπεδα αν όχι "κυρά μου"; Έχετε πολλά ακόμα να μάθετε, young lady!
Τι θα λέγατε και για μια Εθνική Ελλάδος Λογοτεχνών;
Τέρμα ο Νικήτας Ράντος, λόγω ονόματος
Δεξί΄μπακ ο Παπαδιαμάντης, έχων χρηματίσει και δεξιός ψάλτης.
Αριστερό μπακ ο Ρίτσος. Κρατούσε πάντα άμυνα από αριστερά
Λίμπερο ο Καζαντζάκης γιατί... ήταν ελεύθερος. Στόπερ ο Δημοσθένης Βουτυράς, γιατί οι σέντρες είναι... βούτυρο στο ψωμί του.
Αμυντικό χαφ ο Κάλβος, πρόνονος του Calvo του Άρη
Επιτελικό χαφ ο Καραγάτσης γιατί του άρεσε... το 10
Δεξί χαφ ο Βαλαωρίτης, πρόγονος του Βαλαώρα με αλλαγή τον Νάνο)
Αριστερό χαφ εξτρέμ ο Επισκοπόπουλος, πάντα εξτρεμιστής
Δεύτερο σέντερ φορ εκτός περιοχής ο Σκαρίμπας γιατί είναι δαιμόνιος στις διεισδύσεις και φορ περιοχής ο Καστανάκης γιατί έχει... θράσος.
Προπονητής ο Βά (όχι ο Βαλβέρδε)ρναλης, γιατί δεν... ακούει την κερκίδα
@προς όλους, εκτός ευατόν(ευατού)
Άκουσα ότι ο Σοστακόβιτς θεωρούσε το ποδόσφαιρο "μπαλέτο των φτωχών".
Άρα
1.Felix
2.Brito
3.Piazza
4.Carlos Alberto
5.Clodoaldo
6.Everaldo
7.Jairzinho
8.Gerzon
9.Tostao
10.Pele
11.Rivelino
Για να μην κοροιδευόμαστε και να γνωρίζουμε τι βλέπουμε σήμερα
@ μένανδρος
Αρκετά καλή η ομαδα που προτείνετε. Μια μικρή ένσταση: με τον Καζαντζάκη λίμπερο μόνο μοντέρνο ποδόσφαιρο δεν θα παίζαμε. Αφήστε δε που δεν θα μπορούσε να συνεννοηθεί κανείς μαζί του στη γλώσσα "κλωτσοπατινάδα" που εκείνος χρησιμοποιούσε.
@ άνθρωπος χωρίς ιδιότητες
Έχουν περάσει τριάντα οχτώ (38!) χρόνια απο τη μυθική ομάδα με τα δέκα 10άρια, φίλε μου. Οι καιροί αλλάζουν. Κι εμείς δεν είμαστε πια τα παιδάκια που ξενυχτούσαμε στα καφενεία για τον Πελέ και την παρέα του. Αν ο Σοστακόβιτς είπε αυτά που λέτε, σας υπενθυμίζω τη φράση του Κλωντ Λεβί-Στρος: "Δημιουργώ το αντικείμενο που βλέπω". Μήπως εκείνη η μυθική Βραζιλία υπήρχε μόνο στον τρόπο που βλέπαμε τότε (βρέφη,σχεδόν, ποδοσφαιρικά!) το τόπι κι όλα τα συμπαρομαρτούντα;
@Μένανδρος & Locus Solus: Για λίμπερο προτείνουμε τον Ιωάννη Κονδυλάκη (Πατούχας).
@ lapsus digiti
Με τσαρούχια ή χωρίς;
@locus solus: Με εμβάδες!
@ lapsus digiti
Τελικά ακόμα μας κρατάτε μυστικό ποιά ομάδα υποστηρίζετε στο Euro...
Φοβερός ο Γκαλεάνο! Μέγας! (ο τύπος από την Πενιαρόλ ήταν!)
Μια σύνθεση:
1. Μαγιακόφσκη, 2. Σελίν, 3. Παβέζε, 4. Φώκνερ, 5. Γκαίτε , 6. Θερβάντες, 7. Πάουντ, 8. Σαίξπηρ, 9. Παζολίνι, 10. Μαραντόνα, 11. Μπρεχτ.
Προπονητής: Νίκος Αλέφαντος.
@Locus Solus: Ωραία τα κρασιά της Πορτογαλίας, αλλά με τέτοια ζέστη τραβιέται πολύ μια...Heineken!
@ γιώργος κεντρωτής
Τον Σελίν τί τον θέλετε; Για να καρφώνει στον Πρόεδρο όσα συμβαίνουν στ' αποδυτήρια;
Αντιπαρέρχομαι δε το γεγονός ότι δυο-τρία απο τα ενδεκαδάτα αστέρια σας δεν έχουν ακούσει ποτέ τη λέξη ποδόσφαιρο! Φυσικά πρόκειται για ξεφτέρια και θα μπορούσαν να μάθουν το τόπι γρήγορα, αλλά απο τον Αλέφαντο; !!!
@ lapsus digiti
Ποιός σας είπε ότι τα πορτογαλέζικα κρασιά είναι ωραία, Μικρή Ολλανδέζα;
@ locus solus: Από τον κυρ-Αλέφαντο, βεβαίως, το Μέγα Άλεφ, που έφα κι έφα κι έφα, κι έκανε το τόπι άφαντο - τουθόπερ θαύμα κι άφατο.
Είμαστε όλοι απαράδεκτοι! Κανείς δεν είχε στην ενδεκάδα του τον σίγουρο γκολτζή, Ιβάν Γκολ.
Φέτος είμαστε Φαν του κάθε Πέρσι και... καλύτερα! Η μικρή Ολλανδέζα δικαιώνεται!
Enregistrer un commentaire