mardi 10 juin 2008

ΤΑΡΑΡΑ ΤΑΡΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΡΑ




ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΥΤΗΣ

Ο ΙΝΔΟΣ ΡΑ

Είχε στο κεφάλι φτερά φορούσε δορά
ζούσε με δυο μωρά και μια ωραία κυρά
λιαζόταν με χαρά χωρίς να 'χει παρά
με αξίνη τα δένδρα βαρά για την πυρά.

Τον ορίζοντα καμιά φορά θωρά
μήπως πετά απ' το βορρά καμιά αγριοπεριστερά
και τη χτυπήσει στα φτερά ή πιάσει απ' την ουρά
καμιά αντιλόπη ζωηρά που θα πίνει στα νερά.

Στα λιβάδια τ' ανθηρά στα βουνά τα χλοερά
βοσκά ο Ρα τρία αρνιά με μαλλιά κατσαρά
μελετά στα σοβαρά να χτίσει σπίτια στη σειρά
η καλύβα πια δεν τον χωρά τον κύριο Ρα.

Μια που πήραμε τη φόρα ας πούμε τώρα
πως κάποια μέρα μια μπόρα έπιασε στη χώρα
κατεστράφη η οπώρα σε λίγη ώρα
παν της φύσεως τα δώρα σαν την ψώρα.

Σόδομα και Γόμορρα έγιναν τα όνειρα
τ' αγριοπερίστερα σε κοπάδι ύστερα
τον κοροϊδεύουν άμοιρα τα παμπόνηρα
και κοτσιλίζουν στα φτερά με χαρά τον Ρα.



ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΥΤΗΣ
Απο τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1937-1977, β' έκδ., Σμίλη, 2007

16 commentaires:

Anonyme a dit…

"Αν η μοίρα σε βαρά, κοίτα αλλού να βρεις χαρά"
έτσι σκέφτηκε ο Ρα, πέταξε τα δυο φτερά, άφησε και την κυρά,
το καπέλο του στραβά τσάτρα-πάτρα το φορά
και τραβάει προς το βορρά

Τό' χει βάλει μεσ' την κούτρα
πάει να μάθει καμα-σούτρα
πέρασε το Βραχμαπούτρα
με μια βάρκα όλο "μούτρα"..

LOCUS SOLUS a dit…

@ melen
Έξοχο! Μπήκατε πάραυτα στο νόημα! Σας πάω!

Anonyme a dit…

Η ΕΥΤΥΧΗΣ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥ ΡΑ
Ή,
ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΑΣ

(Συνέχεια)
...
...

Ηρθε του μουσώνα η ώρα
εροβόλαγε η μπόρα
κι' όπως ήταν γλιστερά
έκανε η χαρά φτερά

Τό' ριξε ο Ρα στη μπύρα
να ξεχάσει την πλημμύρα
μουρμουρώντας γοερά
γνώρισε το Βουτυρά

Μπάλα είπε πως βαρά
τον φυσάει τον παρά
είναι ηλιόχαρή του η χώρα
σπάνια βλέπεις τέτοια μπόρα

Έτσι βρέθηκε ο Ρα
στην Ελλάδα μια φορά
να τρέχει στα ποδόσφαιρα
να τρώει και μπατιρόσπορα

-Παρελθόν ο Βραχμαπούτρα!
Όσο για το κάμα-σούτρα..
σε ιαματικά λουτρά
δίδασκε κορίτσια υγρά!

Anonyme a dit…

ΤΑΡΑΡΟΣ ΤΑΡΑΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΡΟΣ

Οι λέξεις γύρω σου σωρός
κι εγώ αισθάνομαι μικρός
Πώς να σε προσεγγίσω,πως

Πήγα και μ' είδε ένας γιατρός
μου 'πε το χρόνο σου μην τρως
είσαι για κείνηνε μωρός.

Λιώνω σαν κηρ ο καψερός
σκόρος στης φλόγας σου το φως!

LOCUS SOLUS a dit…

@ melen
Υποκλίνομαι. Βγάζω το καπέλο μου (παναμάς made in Ecuadór) και σας το προσφέρω χαλί για να πατήσετε! Πού κρυβόταν τόσον καιρό τέτοιο κέφι;


@ ρος αλάνης
Μενάνδρειος οίστρος υποβόσκει στους στίχους σας. Χαιρόμαστε που σας έχουμε κοντά μας με όποιο προσωπείο κι αν επιθυμείτε!

Anonyme a dit…

@locus solus: Ο Ρος είναι πονηρός κι αυτά που λεει μην τα τρως. Τα στιχάκια αφιερώνονται στους ριμαδόρους Μέναδρο και Γιώργο Κεντρωτή.

LOCUS SOLUS a dit…

@ ρος αλάνης κτλ.
Σόρι για το lapsus μου!

Γιωργος Κεντρωτης a dit…

@ ρος αλάνης: Μούτσας Γκράθιας για την αφιέΡΟΣη. Να κι ένα που θα σκαρώσω απνευστί, αφιερωμένο σ' όλους.

Ο Θόδωρος Ντόρρος
ο ριμαδόρος -
και νεωκόρος
εις τ' Αγιονόρος!
Πλήν ώδινεν όρος -
πλην! κι έτεκεν μυν!
Αμην!
(Κύριε ελέησον)

Anonyme a dit…

@doctor ρος και mister αλάνης
Ψέματα σού' πε ο γιατρός!
Ήταν βαλτός και φθονερός!
..Είναι πανεύκολο το πώς
θα το αποκάλυπτα σαφώς
μα - εν αιθρία κεραυνός -
ήρθε στο φως πως δυστυχώς
ο αλάνης είναι πονηρός!
Έτσι, σωπαίνω προφανώς,
τι κρίμα Ρος!

@locus solus
Αγαπητέ locus solus,
για να ανάψει το κέφι χρειάζεται σπινθήρας και κατάλληλο περιβάλλον.
Εσείς τα προσφέρετε και τα δυο απλόχερα. Σας ευχαριστώ ειλικρινά γι' αυτό το σπάνιο δώρο.
Τα υπόλοιπα τα φέρνει ο χρόνος.

Καλημέρα σε όλους.

Anonyme a dit…

Αγναντεύω απ τα Φηρά, μια γοργόνα μου σφυρά
είχε λέπια πορφυρά στο κορμί μου λάφυρα

Να μουν σε Νότο και Βορά μες στα χέρια σου βορά
κι αν με ρίξεις στην πυρά, υπομένω σιωπηρά

Κάνει κι Αριστερά την αθώα περιστερά

Έχεις κυρά, έχεις παρά, μα μείωσε τα λιπαρά
αν θες κι εσύ βρε φουκαρά, να δεις στα σκέλια σου χαρά

Κύριε Στράτο Φαναρά, τα γκάλοπ κάνουνε νερά


Ανά κατά διά παρά, βρήκες κενό τον κουμπαρά
μα εγώ σου το πα καθαρά, παρ τη ζωή στα χαλαρά

Με Γκέκα και με Σαμαρά, πού πας ρε Όττο φουκαρά

Που σαι μωρέ Νικηταρά, που χες στα πόδια σου φτερά

Anonyme a dit…

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΚΟΛ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΟΥΤΥΡΑ.

ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ Ο ΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ:

Στου Σαραμάγκου τη Σπηλιά
έριξε φως η αστροφεγγιά
κι' όσοι πιστεύαν στη μηλιά
πάθαν ανείπωτη ζημιά.

Σε τόπο πού' χε σκοιτεινιά
βρεθήκαν ξάφνου - παγωνιά.
Τέρμα των μήλων η ψευτιά!
Μόνο γογγύλια έχει πια
να συντροφεύουν την τραχιά
την ανυπόφορη ερημιά.

Ρίξτε τους μια δαγκωματιά!

Τα δίχτυα τρύπια!
ΓΚΟΛ, παιδιά!

Anonyme a dit…

@Γιώργος Κεντρωτής:
Ι-σπανός Κασίδης ή Βασίλης ΤοΡοΣίδης;/Η απάντησή σας καταπέλτης:/"...να δονείται ο λαιμοδέτης".

@Μένανδρος:
Άνανδρος κι όχι άνυδρος ο Ρος
Ζει ο μέγας Μένανδρος;

@Melen:
Άσε να λέει ο γιατρός
πίσω σου άλμπατρος ο Ρος!

Τα σέβη μου!

Anonyme a dit…

@locus solus: Για πάρτη σας Jim Hall στο "9:20 (9:27 για την ακρίβεια) Special"! Αν δεν το έχετε, θα το βρείτε στο jazz&τζαζ Ιουνίου.

LOCUS SOLUS a dit…

@ A todos
Είστε όλοι σας καταπληκτικοί και ασυγκράτητοι! Τί λέτε, να κρεμάσω αύριο κάνα λυπητερό για να ξεκουραστείτε;

Γιωργος Κεντρωτης a dit…

@ locus solus:

Και σαν ερθεί λυπητερός
χορός, ο χώρος καθαρός
θα μείνει εδώ; Ήρθε ο καιρός
νά γίνω χρυσοκάνθαρος!

Φέρσου μόνο πονηρά,
'τι ο αποπάνου μας τηρά
με το μάτι του γαρίδα -
κι αν δεν είδα, τούτο οίδα.

Anonyme a dit…

Με τον τρόπο του Γ.Κ.

Να χα χρήμα με ουρά
όπως έχουν τα πουρά
και να δούμε ποιος φτουρά
από κείνους τους μουρά
τους (μωρέ ποιος τους κατουρά)

Παίζω εγώ τον ταμπουρά
πιάσε αν θέλεις τον τζουρά
να χορέψουν τα φουρά
που χουνε μυαλό ξουρά
φι κι ανεμίζουν στο μουρά
γιο τα μαλλιά τους τα σγουρά

του Στ. Ανεμοδουρά