mardi 11 décembre 2007

ORANGE MACBETH



GEORGE MACBETH

THE ORANGE POEM

Not very long ago
One morning
I sat in my orange room
With my orange pencil
Eating an orange.

This,
I began to write,
Is the orange poem.
I shall become known
As the orange poet

For inventing
And first writing
The original
Perfect
And now famous

ORANGE POEM
Which this is.
Having written which
In my orange room
With my orange pencil

I turned over a new leaf
Which this is.
Meanwhile,
Inside the orange poem
A small man

With an orange pencil
Sat in an orange room
Eating an orange.
This, he began to write,
Is the orange poem.


GEORGE MACBETH (1932-1992)
COLLECTED POEMS 1958-1982, Hutchinson, 1989

4 commentaires:

Anonyme a dit…

Για πορτοκαλί ποιήματα μας γράψατε. Απόψε θα δείτε τα Λεμονή ποιήματα

LOCUS SOLUS a dit…

@ τα μηλα των εσπερίδων
΄Οπως θα έχετε ήδη διαπιστώσει -αν μας επισκέπτεστε καιρό- αυτό εδώ το μπλογκ σιχαίνεται τόσο το κλαμπ που υπαινίσσεσθε στο ευφυολόγημά σας όσο και τα κάθε λογής παρελκόμενά του. Ωστόσο, σαν πρωτάρη(α;) στην παρέα μας, σας καλωσορίζουμε και ευχόμαστε να μη στραβοκαταπιείτε και σας κάτσουν στο λαρύγγι τα κουκούτσια των εσπεριδοειδών που μασουλάτε.

Lapsus digiti a dit…

@Locus Solus:

«Βάμμα νυκτός στα χείλη της, δόσις φωτός στο στήθος μου, και τα πανέρια της ανοίξεως ανοικτά, με τα χρωματιστά χαρτιά των φρούτων κυμαινόμενα»

Ανδρέας Εμπειρίκoς

Με το Πορτοκαλί ποίημα που αναρτήσατε μας ανοίξατε την όρεξη και για άλλα περικαλλή ποιήματα!

ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΑΣ!

LOCUS SOLUS a dit…

@ lapsus digiti
Απο ορέξεις άλλο τίποτα, κεχαριτωμένη.Μην ξεχνάτε ότι ζούμε στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Χαιρετίσματα στο ωραίο σας προάστιο. Ακούμε το It don't mean a thing if it ain't got that swing, κτλ.κτλ. με τη Σουϊνγκομηχανή του Ζεράρ Μπαντινί και σας το αφιερώνουμε για να ζεσταθείτε την αποψινή κρύα νύχτα.