lundi 19 mai 2008

ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ



ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ

ΑΣΘΕΝΕΙΑ

Παράφορος ήταν ο έρωτας. Και είναι΄
ζει στα καθέκαστα του βίου
τώρα - περίσταση εξαιρετική -
προβάλλει την μορφή της απελπισίας΄
σπαραγμοί και καινούργιο αιματοκύλισμα των αισθημάτων
μας καλούν σ' αυτήν εδώ την δοκιμασία.

Απώλεσε η γαλήνη την επιφάνειά της
ξαναβρίσκω όσα είχα μοχθήσει να χάσω
η αβεβαιότητα υπερανθρώπων καταστάσεων μας θωρεί
η ενσύνειδη προσπάθεια μαζί να τα κοιτάμε όλα
παρηγορεί την αγωνία, μα την αυξάνει.



ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ (1907-1988)
Απο το βιβλίο ΟΔΟΣ ΝΙΚΗΤΑ ΡΑΝΤΟΥ, εκδ. Ίκαρος, 1977

4 commentaires:

Anonyme a dit…

"η ενσύνειδη προσπάθεια μαζί να τα κοιτάμε όλα/παρηγορεί την αγωνία, μα την αυξάνει" ...
συνειρμικά με προσγείωσε μπρος στα

ΘΥΡΟΦΥΛΛΑ

Είμαστε άλλοι, τόσο άλλοι
Μες στο πλησίασμα, όπως
Θυρόφυλλα, που γέρνουν το ένα στο άλλο,
Σμίγουν, αλληλοασπάζονται, σφαλούν,
Μοιράζονται τον ύπνο,το φιλί,στα δύο,
Χωρίζοντας τα κόκκαλά τους,
Μες στο σπαραχτικό τριζοβόλημα,στη σιωπή.

Είμαστε τόσο άλλοι μες στο πλησίασμα.

Δυο μαύρα στίγματα σμιχτά στο φως.
Δυο στίγματα,δυο φύλλα,δυο κορμιά.

(Έξω, ουρλιάζει η ερημία στους διαδρόμους).

Γ. Θέμελης, Το δίχτυ των ψυχών Ι, από τα Ποιήματα ΙΙ, θεσ/νίκη,1970.

Καλήν εσπέρα σας

LOCUS SOLUS a dit…

@ melen
Ωραίο, αν και ολίγον δια της τεθλασμένης, το πέρασμα απο τον Ράντο στον τόσο διαφορετικό του Θέμελη. Καλά κάνετε και εμπιστεύεστε τους συνειρμούς σας.
Καλή σας νύχτα!

Anonyme a dit…

..της τεθλασμένης συνέχεια..

...η ανθρώπινη φύση
δεν εγγίζει ποτέ τον ορίζοντα
του "εντελώς"
Δεν είμαστε ποτέ εντελώς ζωντανοί
ή εντελώς πεθαμένοι ποτέ εντελώς
άνθρωποι ή εντελώς απάνθρωποι
ποτέ εντελώς ανυπότακτοι ή εντελώς
υποταγμένοι
Εμείς τα παρ'ολίγον λείψανα πραγμα-
τικότητας
Εμείς τα παρ'ολίγον λείψανα φαντασίας
και
κρατήστε ίσια παρακαλώ αυτόν
τον σπασμένο καθρέφτη

Ματίνα Μόσχοβη,
Αιμωδία για τσέλο και βιολί,
εκδ. Στιγμή

Συγχωρείστε μου τις τεθλασμένες αγαπητέ, μπορεί να μην έχουν πάντα "συνέπεια" ή συνάφεια
σκιαγραφούν όμως έναν προσωπικό χάρτη που ενίοτε -όχι συχνά, αλλά πάντοτε αυθόρμητα- μου αρέσει να μοιράζομαι

Δυσκολεύει το διαδίκτυο,για να πει κανείς μια ζεστή καληνύχτα δεν αρκεί ο ήχος της φωνής, απαιτείται επιθετικός προσδιορισμός
ψυχρός ο προσδιορισμός αφού δεν έχει παρά να συνοδεύσει μια λέξη αυθαίρετη, χωρίς κείμενο να την αγκαλιάζει
έρχονται τα θαυμαστικά να αντικαταστήσουν τις χροιές και τις ισοπεδώνουν

τα μάτια μου κλείνουν,
χαιρετώ αγαπητέ..

LOCUS SOLUS a dit…

@ melen
Σας ευχαριστώ για τις ζεστές κουβέντες σας. Διαβάζω πάντα με ενδιαφέρον τα καινούργια σημάδια του προσωπικού σας χάρτη: γοητευτικότατα!
Saludos cordiales!