LE TEMPS DES CERISES
Quand nous chanterons le temps des cerises
Et gai rossignol, et merle moqueur
Serons tous en fête...
Les belles auront la folie en tête
Et les amoureux du soleil au coeur!
Quand nous chanterons le temps des cerises
Et gai rossignol, et merle moqueur
Serons tous en fête...
Les belles auront la folie en tête
Et les amoureux du soleil au coeur!
Quand nous chanterons le temps des cerises
Sifflera bien mieux le merle moqueur.
Mais il est bien court, le temps des cerises
Où l' on s' en va deux, cueillir en rêvant
Des pendants d' oreilles
Cerises d' amour aux robes pareilles
Tombant sous la feuille en gouttes de sang...
Mais il est bien court le temps des cerises,
Pendants de corail qu' on cueille en rêvant.
Quand vous en serez au temps des cerises
Si vous avez peur des chagrins d' amour
Evitez les belles...
Moi qui ne crains pas les peines cruelles
Je ne vivrai point sans souffrir un jour...
Quand vous en serez au temps des cerises
Vous aurez aussi des peines d' amour!
J' aimerai toujours le temps des cerises
C' est de ce temps-là que je garde au coeur
Une plaie ouverte...
Et Dame Fortune en m' étant offerte
Ne pourra jamais calmer ma douleur...
J' aimerai toujours le temps des cerises
Et le souvenir que je garde au coeur!
________________
Οι στίχοι είναι του δημοσιογράφου JEAN-BAPTISTE CLEMENT (1836-1903)
Tη μουσική συνέθεσε ο τενόρος ANTOINE RENARD (1825-1872).
Sifflera bien mieux le merle moqueur.
Mais il est bien court, le temps des cerises
Où l' on s' en va deux, cueillir en rêvant
Des pendants d' oreilles
Cerises d' amour aux robes pareilles
Tombant sous la feuille en gouttes de sang...
Mais il est bien court le temps des cerises,
Pendants de corail qu' on cueille en rêvant.
Quand vous en serez au temps des cerises
Si vous avez peur des chagrins d' amour
Evitez les belles...
Moi qui ne crains pas les peines cruelles
Je ne vivrai point sans souffrir un jour...
Quand vous en serez au temps des cerises
Vous aurez aussi des peines d' amour!
J' aimerai toujours le temps des cerises
C' est de ce temps-là que je garde au coeur
Une plaie ouverte...
Et Dame Fortune en m' étant offerte
Ne pourra jamais calmer ma douleur...
J' aimerai toujours le temps des cerises
Et le souvenir que je garde au coeur!
________________
Οι στίχοι είναι του δημοσιογράφου JEAN-BAPTISTE CLEMENT (1836-1903)
Tη μουσική συνέθεσε ο τενόρος ANTOINE RENARD (1825-1872).
Τραγουδάκι ερωτικό, γράφτηκε το 1867.
Εκ των υστέρων, το 1871, ο Κομμουνάρος -πλέον- στιχουργός το αφιέρωσε σε μια νεαρή νοσοκόμα των οδοφραγμάτων που σκοτώθηκε κατα τη διάρκεια της Ματοβαμμένης Βδομάδας (22-28 του Μάη) του τέλους της Παρισινής Κομμούνας.
Έκτοτε έγινε το τραγούδι-σύμβολο της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της ελπίδας και το ερμήνευσαν σχεδόν όλοι οι μεγάλοι Γάλλοι τραγουδιστές. Το αγαπάμε στις εκδοχές του YVES MONTANT και της JULIETTE GRECO.
Εκ των υστέρων, το 1871, ο Κομμουνάρος -πλέον- στιχουργός το αφιέρωσε σε μια νεαρή νοσοκόμα των οδοφραγμάτων που σκοτώθηκε κατα τη διάρκεια της Ματοβαμμένης Βδομάδας (22-28 του Μάη) του τέλους της Παρισινής Κομμούνας.
Έκτοτε έγινε το τραγούδι-σύμβολο της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της ελπίδας και το ερμήνευσαν σχεδόν όλοι οι μεγάλοι Γάλλοι τραγουδιστές. Το αγαπάμε στις εκδοχές του YVES MONTANT και της JULIETTE GRECO.
11 commentaires:
Μη χάσετε τους "Συνήθεις Εραστές" του Φιλίπ Γκαρέλ! Θα προβληθεί την Παρασκευή στην Ετ-1 ("Μπακό" φυσικά...)
Ένα κερασάκι απ' την "Χάρτινη Τίγρη" του Ρολέν(σ.274-275):
"Υπάρχει μια όμορφη φράση στον Μάο - κι όμως, υπάρχει:"Σαν πρόθυμο βόδι υπηρετώ τα παιδιά." Η επανάσταση ήταν η εκδίκηση των παιδιών: Ο λαός, αυτό το αιώνιο παιδί, ανεύθυνο, απερίσκεπτο, κακοαναθρεμμένο, απέρριπτε την αυθεντία των δασκάλων, των "μεγάλων". Γι' αυτό το λόγο ο Γαβριάς θα παραμείνει πιο ζωντανός από τον Λένιν."
Υ.Γ.1 40 χρόνια μετά ο λαός έγινε καλό παιδί με χωρίστρα στο μαλλί!
Υ.Γ.2 Ο Ρολέν γράφει: "Γραφτήκαμε σε πρόζα."
Υ.Γ.3 Η γενιά μας -προς το παρόν- αρκείται σε περιλήψεις...
@ lapsus digiti
Η γενιά σας αρκείται σε περιλήψεις - προς το παρόν;
Πολύ αισιόδοξη μου φαίνεστε!
Η συμμετοχή μου στην εργατική Πρωτομαγιά μετά από δωδεκάωρη συνεχόμενη... εργασία
Αφιερωμένο στη lapsus digiti και τον locus solus
Γρήγορο ναι, πρόχειρο όχι
Βγαίνω τις νύχτες κι αλυχτώ
ένα σκυλί δαρμένο
τον Μάη του εξήντα οχτώ
μάταια περιμένω
Τον Μάη του εξήντα οχτώ
τότε που ήμουνα οχτώ
Το θέμα μένει ανοιχτό
πρώτη ξανά του Μάη
ποιος τη ζωή μας το '08
ακόμα τη γαμάει
Τώρα τον Μάη του '08
που γίναμε σαράντα οχτώ
Μέχρι κι ο κόκκινος ο Μπεν
κάνει επανάσταση φασόν
αχ δεν φτουράνε οι Ρομπέν
των πόλεων και των δασών
Τώρα τον Μάη του 08
σε ποια πελάη ν' ανοιχτώ
Τον Μάη του εβδομηνταοχτώ
κάποια εικόνα μακρινή
να μπαίνει η μπάλα στο πλεχτό
από ένα φάουλ του Πλατινί
Τον Μάη του εβδομήντα οχτώ
Βελισαρίου δέκα οχτώ
Παιδιά,
δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε περιλήψεις,τι γενιές και τι αισιοδοξία.
Καταλαβαίνω πως -καλοκαιρία σήμερα-
ανηφορίζαμε την πλαγιά παίζοντας πάσες μ' ένα λεμόνι μέχρι που έσκασε στα χέρια μας όλη τη μυρωδιά του.
Τέτοιοι οι ποταμοί της ποίησης.
Η ποίηση είναι ζήτημα συχνότητας,όχι εποχής, ούτε οπτικής γωνίας
-παίζουν αμφότερες το ρόλο τους δε λέω-
όμως το διαρκές μέσα στην αλλαγή εξακολουθεί πέρα από ορισμούς.
Χαιρετώ σας
@ μένανδρος
Κάτι τέτοια σκαρώνετε και η παλιά μισοσβησμένη φλόγα αναζωπυρώνεται. Σας ευχαριστούμε πολύ, αν και φορτώσατε τον φουκαρά τον Πλατινί
(μαζί του κι εμάς) με κάμποσα χρονάκια παραπάνω!
@ melen
Προφανώς και η ποίηση είναι ζήτημα συχνότητας. Και νομίζω ότι όσο πιο σπάνια τη συναντάμε, τόσο πιο συγκλονιστική είναι - γι'αυτό καλό θα ήταν να μην μπερδεύεται καθημερινά μέσα στα πόδια μας, αν μη τι άλλο θα καταντούσε ανενεργός.
Όσο για τα υπόλοιπα, ε, για την Πρωτομαγιά μιλούσαμε... κι άλλοι προσπαθούν με πάσες, άλλοι πασχίζουν να κόψουν γενικώς με φάουλ...
Καλημέρα σας!
@ Μένανδρος: Με- Με -Μεναδρός!!! (από κερκίδα)
@ Locus Solus: Λέω να είμαι αισιόδοξη -έτσι για ποικιλία! Ακόμη κι όταν σας πετούν λεμόνια διάολε, είστε φοβερός στα πλονζόν!
@Melen: Έχετε παίξει πάσες με υδροπέπονο; Εκεί να δείτε ποτάμια! Τελικά, Ποίηση ή πασατέμπο;
@lapsus digiti
Στο γήπεδο σίγουρα πασατέμπο..
αλλά δεν νομίζω πως εδώ είναι γήπεδο.
Λυπάμαι εάν η πρόθεση μου σας φάνηκε επιθετική, δεν ήταν.Εάν πάλι σας φάνηκε ανόητη, δικαίωμα σας φυσικά.
Και όχι,δεν έχω παίξει πάσες με πεπόνι. Έχω ακούσει τον ήχο που κάνει σαν μεγαλώνει κι αυτό μου αρκεί.
Καληνύχτα σας
@ lapsus digiti & melen
Ειρήνη υμίν! Μη μου θυμώνετε! Βρισκόμαστε όλοι στην ίδια όχθη και μας περιμένουν πολλά ποιήματα. Απολαύστε την όποια άνοιξη με όλα τα φρούτα και τους καρπούς της!
@Melen: Δικό σας:
PASSA TEMPO
Ζέστα και αυπνία· τα κουνούπια/ σαν τύψεις αδιάκοπα σαν τύψεις· α, στο τραίνο/ με τον αέρα και τα πράσινα χωράφια με τα δέντρα να χορεύουν/ με γκρίζα τα γυμνά βουνά να μου γυρίζουνε αργά την πλάτη τους και πέρα/ η θάλασσα στρωτή ίδιος ο ύπνος ουρανού./ Συλλογιζόμουν το ξενοδοχείο ΙΑΣΩΝ, το πρακτορείο ταξιδίων ΑΛΚΥΩΝ/ και την οδό ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ όπου μπροστά μας στο αυτοκίνητο ένα μαυρισμένο ξανθό παιδί/ με μαζεμένα παντελόνια σάμπως μούτσος σε σκαρί του ήλιου-/ γελούσανε χαζά μ' ένα λιγνό μαυριδερό που κουνούσε χέρια και μάτια σαν έντομο/ θαρρώ πως κοροϊδεύαν τα προζύμια που ξεχείλιζαν/ έξω απ' το ζωστήρα ενός πελώριου ανθρώπου που υπόφερε/
καθώς κρεμιούνταν απ' τη γλιστερή λαβίδα φορτωμένος ψώνια/ καθώς τα ρούχα του ιδρωμένα κολλούσαν στο δέρμα του/ όπως του Νέσσου το φαρμακωμένο πουκάμισο. Ζέστα,/ ζέστα κι αυπνία· τί γυρεύω; τ' είναι αυτά; τί να κάμω;/ Ο νους μου ηλιοτρόπιο στο σκοτάδι· οι σκέψεις μου/ σκοντάφτοντας σα μέλισσες τυφλές/ πάνω σε στόματα και χέρια που γυρεύουν πασατέμπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ, "ΜΑΝΘΡΑΣΠΕΝΤΑ", ΣΕΛ.38
@Locus Solus: Πάλι έξω πέσατε! Δε θυμώνω τόσο εύκολα. Απαντώ (ίσως απότομα;) σε σχόλια που με ερεθίζουν. Αυτό είναι όλο!
@lapsus digiti
Γνωρίζετε το κώνωψ ο ανωφελής του Φωστιέρη? Δυστυχώς δεν έχω κοντά μου τα βιβλία και δεν θυμάμαι.. είναι είτε από το : Πολύτιμοι λήθοι, είτε από το θα και το να του θανάτου,
μου το φερε στο νου ο Υφαντής με τις δικές του αυπνίες...
Καλησπέρα σας
Et toi,pauvre 'incroyant' tu te réjouis de la séparation Etat-Eglise pour quelle raison? J'aimerais impatiemment savoir.Et la corrélation entre 1er mai et ce dernier reste absurde sans symbolisme concret.
Enregistrer un commentaire