ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΕΣ
12
μεσάνυχτα
ποιός να βαράη
την πόρτα
τέτοιαν ώρα;
νάναι
η Μούσα
τα λούσα
η ρούσα;
ανοίγω
κι' όμως
τίποτε
κανείς!
στρέφω
η δεσποινίς Μαρίκα
- η κόρη ντε του καλλιφώνου ψάλτου της ενορίας -
μού εκμυστηρεύεται:
"να
είταν η θάλασσα
είταν τ' αγέρι
είταν ο έρωτας του τραμβαγιέρη
που μού ετάραζαν
τα σωθικά"
ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
Απο τη συλλογή ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ,
Εκδ. Ίκαρος, 1978
5 commentaires:
Καλησπέρα σας!
Διαβάζοντας τη λέξη "σωθικά" ανάτρεξα, φυσικά, στο Σολωμό.
Ιδού!
"Σκύφτω ἐδῶ μέσα, καὶ ξανοίγω ὀμπρός μου
Ἀναπάντεχα μέρη ἀλλουνοῦ κόσμου.»
Αυτά διαβάζοντας ποίηση του Εγγονόπουλου.
Εκτός από την κάτωθι παράθεση αγαπημένου ποιήματος, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα, cher ami, να επισκεφθείτε τον βάσκο καλλιτέχνη..απολαυστικότατος!!!Έστω κι αν χρειαστεί να μείνετε όρθιος για δυόμιση ώρες..
Τα βάσανα της αγάπης
Καθώς ανέμισαν τα μαλλάκια της
έτσι μπροστά στα μάτια μου
λες και σαν ξαφνικά να ξύπνησα
και για πρώτη φορά
την είδα
-και την επρόσεξα-
την ωραία νεαρή κόρη
με συνεκίνησε
η αρμονία των κινήσεών της
η ραδινότης των μελών
του κορμιού της
η γοητεία του βλέμματός της
η απαλή στρογγυλάδα των μαστών της
που ανεδίδετο
από το κομψό
ολόδροσο πλάσμα
κι αμέσως σκέφτηκα
-και "φιλοσόφησα"-
ο νους μου πήγε στον αγαθό εκείνον
που μπορεί κάποτε
-μα είμαι βέβαιος-
να υποφέρη μαρτυρικά
να δυστυχήση
σα θα φαντάζεται
πως έχει σκέψη
κι έχει ψυχή
το τρυφερό
το αιθέριο το πλασματάκι
και να ματώνη η καρδιά του
ν'απελπίζεται
ως θ'αποδίδη
έστω και κόκκο νου
στ'ολότελα άδειο
μικρό κρανίο.
Ν.Εγγονόπουλος
@ Άνθρωπος χωρίς ιδιότητες : Καλησπέρα. Χαίρομαι που ο Εγγ. σας οδηγεί στο Σολωμό.
@ lapsus memoriae
Θα είμαι σίγουρα στο Βάσκο αύριο και ελπίζω σε καλή θέση.
Μα ο Εγγονόπουλος έρχεται από τον Σολωμό! Άρα, και πάει. Χαίρε (τρόπος του λέγειν δηλαδή)! "Χαίρε, συνοδίτα", που θά 'λεγε και ο Εγγ.
@ γιώργος κεντρωτής
"Χαίρεσθε", θά 'λεγε ο Εγγ.
"Λυπάσθε", θά 'λεγε ο Μαριάμπας !
Χαίρετε, πάντως, λέω εγώ - κι ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Enregistrer un commentaire