ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΩΤΗΡΕΛΛΟΣ
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΩΤΗΡΕΛΛΟΣ
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Έκαναν τον Ιγνάθιο μάρτυρα. Τον έκλεισαν σε ένα δωμάτιο χωρίς τροφή και νερό και του ζητούσαν να τους αποκαλύψει το νόημα της ζωής. Μετά τον έσυραν εξαντλημένο μπροστά στους καλοντυμένους κυρίους της επιτροπής που τον ρώτησαν αυστηρά: "Λοιπόν;" Όταν δεν απάντησε τον κατέβασαν στο υπόγειο και τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τον ρωτούσαν για τους αναχωρητές και τους στυλίτες που χάνονταν στην έρημο της Συρίας αναζητώντας τη φώτιση. Τους σοφούς των Ιμαλαϊων που λέγεται ότι σταμάτησαν τον κύκλο της αέναης μετεμψύχωσης. Τους δάσκαλους του Ζεν που ένα και ένα δεν κάνει ποτέ δύο. Το Γκόλεμ της Πράγας που τα χειμωνιάτικα βράδια αναδύεται απο τα παγωμένα νερά του Μολδάβα και περιφέρεται στα έρημα στενά της Μάλα Στράνα. Την άγρια σκέψη που εξολόθρευσαν οι χρυσοθήρες του Αμαζόνιου. Το άγιο χασισάκι. Τον αιμοβόρο λήσταρχο Αντόνιο ντας Μόρτες που η ίδια του η μάνα τον καταράστηκε. Τη μελαγχολία του Παρισιού. Τον Έλληνα ταξιδιώτη που γνώρισε την Καταλίν στο τρένο για τη Βουδαπέστη. Τους εραστές της όπερας. Συνέχισαν να τον ανακρίνουν ακατάπαυστα. Τον ρώτησαν για τον Φάουστ που τα έκανε πλακάκια με το διάβολο. Τη λαίδη Μακμπέτ που όποιος ζητάει τα πολλά χάνει και τα λίγα. Το ηλιοβασίλεμα στην Αμοργό. Τους Ρότσιλντ που διασκορπίστηκαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα αναζητώντας χρήμα και δύναμη. Το ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γάιδαρος. Τον χρηματιστή της Νέας Υόρκης που πήδηξε στο κενό τη Μαύρη Δευτέρα του '87. Την Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ, τί κορίτσι κι αυτό! Το μύθο του Σίσυφου. Τους Άγγλους εργάτες που μεθάνε με μπύρες τα βράδια του Σαββάτου. Το αραπίνες, μαύρες, ερωτιάρες. Το rien ne va plus. Τους φιλόσοφους που έγραψαν τόμους ολόκληρους για να κάνουν τα εύκολα δύσκολα. Τον Σίγκμουντ Φρόιντ πατέρα της ψυχανάλυσης. Τον Τζέιμς Ντιν που είχε το μυαλό του πάνω απο το κεφάλι του. Το Σύρο-Πάρο-Νάξο-Κατάπολα-Αιγιάλη. Τον Δον Κιχώτη που άλλα έβλεπε και άλλα καταλάβαινε. Το είναι μαύρος είναι νύχτα και δεν φαίνεται...
Λίγο πριν ξεψυχήσει ο Ιγνάθιο ακούστηκε να σιγοτραγουδάει:
Να 'μουν το Μάη γάιδαρος
Τον Αύγουστο κριάρι
Όλο το χρόνο υπουργός
Και γάτος το Γενάρη...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΩΤΗΡΕΛΛΟΣ
Απο το βιβλίο Ο ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, εκδ. Μελάνι 2006
3 commentaires:
@locus solus: Ωραίος ο Σωτηρέλλος! Θα το αγοράσουμε το βιβλιαράκι του.
Καλησπέρα!
Και κάτι ακόμη:
ANDRIENNE RICH
ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Κομμάτι κομμάτι μοιάζω να ξαναμπαίνω στον κόσμο./ Άρχισα πρώτα
σα μια μικρή, σταθερή τελεία, τον βλέπω ακόμη/ τον παλιό μου εαυτό, μια σκούρα μπλε δαχτυλιά
να σπρώχνεται στο προσκήνιο, / ένα μικρό κεφάλι εξέχει
απ' του πουαντιλίστα τη μέλισσα και το άνθος./ Ύστερ' από λίγο η τελεία
αρχίζει παχύρρευστη να τρέχει. Ορισμένες θερμοκρασίες τη λιώνουν./ Τώρα χύνομαι βιαστικά
σε ασαφείς σειρές/ από κόκκινο της φωτιάς, πράσινο της φωτιάς
ολόκληρες βιογραφίες με φτάνουν κολυμπώντας/ με καταπίνουν σαν τον Ιωνά.
Ιωνάς! Ήμουν ο Βίτγκενστάιν/ η Μαίρη Βόλστονκραφτ, η ψυχή
του Λουί Ζουβέ, πεθαμένη,/σε φωτογραφία μεγεθυμένη.
Ώσπου λυκοφαγωμένη, λουρίδες λουρίδες σχεδόν/ έμαθα να δείχνω έναν εαυτό
διόλου ορεκτικό. Σαν βολβός ξερός/ πεταμένος στο υπόγειο
έφθειρα τον εαυτό μου, δεν άφησα τίποτα να με φθείρει./ Σαν να ζούσα από κάποιου την ελεημοσύνη
κι άλλοτε πάλι σα να ζύμωνα στην Αίγυπτο τούβλα./ Ό,τι ζωή υπήρχε εκεί ήταν δική μου,
ξανά και ξανά ν' ακουμπάω/ με το ένα χέρι στο ζεστό τούβλο
και ν' αγγίζω το φάντασμα του ήλιου/ με μετρημένη χαρά
ξανά και ξανά να ονοματίζω/ τα απλά απαραίτητα.
Αυτά για κείνες τις μέρες. Γρήγορα/ με την άσκηση θα γίνω μέτρια -τέλεια, θα
τολμώ να κατοικώ τον κόσμο/ αυλακώνοντάς τον με μια κίνηση σαν χέλι, στερεή
σαν λάχανο. Με προσκαλούν/ μια μούκλα ομίχλη ανεβαίνει σαν ατμός
απ' το χωράφι, ορατή σαν την ανάσα μου/ τα σπίτια στην άκρη του δρόμου στέκουν και περιμένουν
σαν γριές που πλέκουν, για να μου πουν λαχανιαστά/ τα παραμύθια τους.
Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
@ lapsus digiti
Μας λείψατε αλλά η πανηγυρική επιστροφή σας με το ωραίο ποίημα της Μαντάμ (τρόπος του λέγειν!) Ριτς, μας αποζημίωσε για την υπομονή μας. Να σας ακούμε συχνά! Μη χάνεστε!
Enregistrer un commentaire