GIUSEPPE UNGARETTI
LEVANTE
La linea
vaporosa muore
al lontano cerchio del cielo
Picchi di tacchi picchi di mani
e il clarino ghirigori striduli
e il mare è cenerino
trema dolce inquieto
come un piccione
A poppa emigranti soriani ballano
A prua un giovane è solo
Di sabato sera a quest' ora
Ebrei
laggiù
portano via
i loro morti
nell' imbuto di chiocciola
tentennamenti
di vicoli
di lumi
Confusa acqua
come il chiasso di poppa che odo
dentro l' ombra
del
sonno
_______________________
ΑΝΑΤΟΛΗ
Η αχνή γραμμή
σβήνει
στο μακρινό στεφάνι τ' ουρανού
Χτύποι τακουνιών χτύποι χεριών
και το κλαρίνο να στριγκλίζει
κι η θάλασσα είναι σταχτιά
αλαφροσκιρτάει ανήσυχη
σαν περιστέρι
Στην πρύμη σύροι μετανάστες χορεύουν
Στην πλώρη ένας νέος είναι μόνος
Τέτοιαν ώρα το σαββατόβραδο
Εβραίοι
εκεί κάτω
μεταφέρουν
τους νεκρούς τους
στο σαλιγκαρένιο χωνί
τρίκλισμα
σοκακιών
φώτων
Ανάκατο νερό
σαν το σαματά της πρύμης που ακούω
μέσα στον ίσκιο
του
ύπνου
________________________
GIUSEPPE UNGARETTI (1888-1970)
Μετάφραση Φοίβος Πιομπίνος
απο τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 1990
4 commentaires:
Καταπληκτικό! Αυτές τις μέρες μελετάμε με το ένα μάτι στους Λατίνους και το άλλο στον Ungaretti. Απ' το ίδιο βιβλίο (σελ.226-227) σας αντιγράφουμε:
PRIMO AMORE
1929
Era una notte urbana,/Rosea e sulfurea era la poca luce/Dove, come da un muoversi dell'ombra,/Pareva salisse la forma.
Era una notte afosa/Quando improvvise vidi zanne viola/
In un'ascella che fingeva pace.
Da quella notte nuova ed infelice/
E dal fondo del mio sangue straniato/ Schiavo loro mi fecero segreti.
ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ
Ήταν μια νύχτα της πόλης,/Ρόδινο και θειούχο το λιγοστό φως/Όπου, σαν μέσ' από τρεμούλιασμα ίσκιου,/ Έμοιαζε ν' αναδύεται η μορφή.
Ήταν μια νύχτα πνιγηρή/ Όταν απρόβλεπα είδα χαυλιόδοντες μαβιούς/ σε μια μασχάλη προσποιητής ειρήνης.
Από κείνη την καινούρια και δυστυχισμένη νύχτα/ Και μέσ' απ' τ' αποξενωμένο αίμα μου/ Σκλάβο τους μ' έκαναν κάποια μυστικά.
Καλόν ύπνο -safe and warm- με την τρομπέτα του Stanko σας ευχόμαστε...
Υ.Γ. Χθες είδαμε -επιτέλους- και την έκθεση του Εγγονόπουλου.Εξαιρετική!
@ lapsus digiti
Τα μεγάλα πνεύματα πάντοτε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συναντώνται. Χαίρομαι που οι ενασχολήσεις μου συνέπεσαν έστω και με το ένα σας μάτι. Άντε, να τελειώσετε με το καλό με τα βρωμολατινικά για να τα πούμε και δια ζώσης.Στο μεταξύ, εκτός των άλλων, να ακούτε και τους ήχους της σιωπής - πάντοτε safe πάντοτε warm ...
@locus solus: Mου προτείνετε δηλαδή να το γυρίσω σε tacita ή κατάλαβα λάθος;
@ lapsus digiti
Λάθος καταλάβατε.Ξαναπροσπαθήστε!
Enregistrer un commentaire