VASCO POPA
ΚΟΚΚΑΛΟ ΠΡΟΣ ΚΟΚΚΑΛΟ
1. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ
Τώρα έχουμε άπλα
Απο το κρέας ξανασάναμε
Και τώρα τί τώρα
Έλα πες κάτι
Θέλεις να γίνεις μήπως
Στήλη της αστραπής σπονδυλική
Πες κάτι ακόμα
Τί να σου πω
Πύελος της θύελλας
Πες άλλο κάτι
Άλλο δεν ξέρω τίποτα
Των ουρανών πα'ι'δάκι
Κόκκαλα κανενός δεν είμαστε
Πες κάτι τρίτο
2. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ
Και τώρα τί κάνουνε
Αλήθεια τί
Τώρα θα δειπνήσουμε μεδούλι
Μεδούλι φάγαμε για μεσημεριανό
Τώρα το κοίλωμά μου γουργουρίζει
Τότε θα παίξουμε τα όργανα
Τις μουσικές τις αγαπάμε εμείς
Αν τα σκυλιά πλακώσουν τί θα κάνουμε
Κείνα αγαπάν τα κόκκαλα
Τότε θα τους σταθούμε στο λαιμό
Και θα το γλεντήσουμε
3. ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ
Τι θαύμα να λιάζεσαι γυμνό
Εγώ ποτέ δεν χώνευα το κρέας
Τα ράκη εκείνα ούτε μένα δεν με πλάνεψαν
Με τρελαίνεις έτσι γυμνό
Μη στέργεις του ήλιου χάδια
Ν' αγαπηθούμε εμείς τα δυό καλύτερα
Μονάχα όχι εδώ μονάχα όχι στον ήλιο
Εδώ τα πάντα φαίνονται γλυκό μου κοκκαλούδι
4. ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΗ ΓΗ
Ποντίκι σκότους σάρκας μυς
Το ίδιο βάσανο
Δηλαδή τί κάνουμε τώρα
Θα συγκαλέσουμε όλων των καιρών τα κόκκαλα
Θα σκαρφαλώσουμε στον ήλιο
Και τότε τί
Τότε έτσι σκέτα θα μεγαλώσουμε
Όσο αγαπάμε θα μεγαλώνουμε
Και μετά
Τίποτα θα γυρνάμε εδώ κι εκεί
Θά' μαστε αιώνια όντα απο κόκκαλο
Στάσου λίγο να χασμουρηθεί η γη
5. ΣΤΟ ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ
Αυτό πάλι τί είναι
Λες κι ένα κρέας σαν χιόνι κρέας
Επάνω μου στρώνει
Τί τρέχει δεν ξέρω
Κι εγώ λες και κυλάει μέσα μου
Ένα κρύο μεδούλι
Κι εγώ δεν ξέρω
Σάμπως το παν να ξαναρχίζει
Με μιά φριχτότερην αρχή
Δε μου λες
Μήπως ξέρεις να γαβγίζεις
6. ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
Και τώρα πού πάμε
Πού να πάμε πουθενά
Πού αλλού μπορούν δυό κόκκαλα
Κι εκεί τί θα κάνουμε
Εκεί πάει τώρα καιρός
Εκεί με αποθυμιά μας περιμένουν
Ο κανείς κι η σύζυγος του τίποτα
Να μας κάνουν τί
Γέρασαν δίχως κόκκαλα
Σαν κόρες θα μας έχουν
7. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ
Κόκκαλο εγώ κόκκαλο εσύ
Τι με κατάπιες
Άφαντο έγινα
Τί σ' έπιασε
Εσύ με κατάπιες
Κι εγώ δεν βλέπω τον εαυτό μου
Πού νά' μαι τώρα
Άγνωστο πια τώρα
Ποιός είναι πού ή ποιός είναι ποιός
Τα πάντα σκόνη εφιάλτης
Μ' ακούς
Ακούω και σένα και μένα
Ελλέβορος μέσα μας λαλεί
(1956)
VASCO POPA (1922-1991)
Μετάφραση ΕΛΛΗ ΣΚΟΠΕΤΕΑ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, εκδ. Κέδρος, 1979
4 commentaires:
Πολύ καλή επιλογή! Τον αγαπάμε αυτόν τον Σέρβο ποιητή.
Σας χαρίζουμε κάτι του Σλοβένου Edvard Kocbek:
ΤΟΠΙΟ
Το άρωμα άγριων ζώων
πλησιάζει τα σπίτια,
τα χείλη στις έγκυες γυναίκες
κινούνται,
τ' ώριμο διάστημα μυρίζει,
ουσίες από λάδι
και σκούρο καλαμπόκι.
Το φρούτο έχει θρέψει τα σκουλήκια,
τα τριαντάφυλλα έχουν επιστρέψει
στη νυχτερινή τους κυψέλη,
το τοπίο έχει κατακλιθεί
πίσ' απ' το είδωλό του.
Η σιωπή κροταλίζει αρχαία,
η μνήμη σηκώνει άγκυρα,
το φεγγάρι παίζει
με την ουρά ενός παγονιού.
Τα πράγματα γίνονται πιο μεγάλα
απ' την παρουσία τους,
οι πότες δεν μπορούν να πιουν
αρκετή δίψα,
τα ζώα δεν μπορούν να φτάσουν
το βυθό της αθωότητάς τους,
ο άνεμος θρέφεται με γκρεμούς
και το σκοτάδι με κλέφτες.
Ο κόσμος γίνεται κόσκινο
από πόνους νοσταλγίας,
στριφογυρίζω μέσα σ' ένα
μαγικό κύκλο
όπως στα γαμήλια όνειρα,
αδύνατο να θυμηθώ
μια φόρμουλα που θα μ' ελευθερώσει.
Μετάφραση: Βασίλης Καραβίτης
@ lapsus digiti
Πάντοτε ευπρόσδεκτη η επίσκεψή σας και καλοδεχούμενα τα δώρα σας. De profundis, merci.
@ lapsus digiti
Βρήκα στα κιτάπια μου ένα δυνατό ποίημα του ΠΟΠΑ μεταφρασμένο στα αγγλικά απο τον Τεντ Χιουζ. Χάρισμά σας!
THE SMALL BOX
The small box gets its first teeth
And its small length
Its small width and small emptiness
And all that it has got
The small box is growing bigger
And now the cupboard is in it
That it was in before
And it grows bigger and bigger and bigger
And now has in it the room
And the house and the town and the land
And the world it was in before
The small box remembers its childhood
And by overgreat longing
It becomes a box again
Now in the small box
Is the whole world quite tiny
You can easily put it in a pocket
Easily steal it easily lose it
Take care of the small box
Ευχαριστούμε πολύ, φίλε μου! Μας δροσίζετε τη σκέψη!
Enregistrer un commentaire