ΙΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

DENISE LEVERTOV

COME INTO ANIMAL PRESENCE

Come into animal presence
No man is so guileless as
the serpent. The lonely white
rabbit on the roof is a star
twitching its ears at the rain.
The llama intricately
folding its hind legs to be seated
not disdains but mildly
disregards human approval.
What joy when the insouciant
armadillo glances at us and doesn't
quicken his trotting
across the track and into the palm brush.

What is this joy? That no animal
falters, but knows what it must do?
That the snake has no blemish,
that the rabbit inspects his strange surroundings
in white star-silence? The llama
rests in dignity, the armadillo
has some intention to pursue in the palm-forest.
Those who were sacred have remained so,
holiness does not dissolve, it is a presence
of bronze, only the sight that saw it
faltered and turned from it.
An old joy returns in holy presence.

________________________________


ΕΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Έλα στην παρουσία των ζώων.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι άδολος όσο
το φίδι. Ο μοναχικός λευκός
λαγός στη στέγη είναι ένα αστέρι
που τινάζει τα αυτιά του στη βροχή.
Το λάμα πολύπλοκα
διπλώνοντας τα πίσω πόδια για να κάτσει
δεν περιφρονεί μόνο ελαφρά
αψηφάει την ανθρώπινη επιδοκιμασία.
Τι χαρά όταν ο ανέμελος
αρμαντίλο μας ρίχνει ένα βλέμμα και δεν
βιάζει το πηδηχτό του βήμα
όπως διασχίζει το μονοπάτι ως της χουρμαδιάς την τούφα.

Τι είν’ αυτή η χαρά; Ότι κανένα ζώο
δε λαθεύει μα ξέρει τι πρέπει να κάνει;
Ότι το φίδι είναι άσπιλο,
ότι ο λαγός επιθεωρεί το παράξενο περιβάλλον του
σε άσπρη αστρική σιωπή; Το λάμα
αναπαύεται μ’ αξιοπρέπεια, ο αρμαντίλο
κάποιο σκοπό κυνηγά μες στις χουρμαδιές.
Αυτοί που ήσαν ιεροί έτσι κι έμειναν,
η αγιότητα δεν διαλύεται, είναι μιά παρουσία
χαλκού, μόνο η όραση που την είδε
παραστράτησε και την αποστράφηκε.
Μιά παλιά χαρά επιστρέφει σε άγια παρουσία.


DENISE LEVERTOV (1923-1997)

Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ