ΦΑΙΔΡΟΣ ΜΠΑΡΛΑΣ
Η ΑΠΙΣΤΟΣ
Η ΑΠΙΣΤΟΣ
Έχουν παρέλθει αμέτρητοι ενιαυτοί απο τότε που μέσα στο ίδιο αυτό ανάκτορον (το δικό μας πια τώρα) ο κόμης Ιαροσλάβ πρόφερεν υποκόφως την φράσιν: - Την αθλίαν! Κ' έπειτα πάλιν και πάλιν: -Την αθλίαν! με συνεσφιγμένους οδόντας.
Ήτο ανήρ αισθημάτων βιαίων΄ σωματώδης΄ ευρύστερνος. Εβημάτιζεν εις την αίθουσαν επάνω και κάτω, εκτύπα τους κροτάφους του, ύψωνε τους γρόνθους προς την οροφήν και ερέκαζε: - Την αθλίαν!...
Ήδη αμέτρητοι ενιαυτοί έχουν παρέλθει, και ο κόμης Ιαροσλάβ είναι, καθώς λέγουν, νεκρός... Αλλ' η αίθουσα ακόμη αντηχεί την οξείαν και διάτορον εκείνην, που επανελαμβάνετο, κραυγήν: - Την αθλίαν!...
ΦΑΙΔΡΟΣ ΜΠΑΡΛΑΣ
20 commentaires:
Καταπληκτικό το ποιους μας θυμίζετε! Πως τον ανακαλύψατε; Θυμάμαι το "Αίμα στην άσφαλτο" ή τους "Τροχονόμους" του. Έκτακτα! Έχετε μήπως τα Άπαντά του; Τα είχε επιμεληθεί ο Ρ. Αποστολίδης. Το διαδίκτυο είναι φειδωλό για κάποιους σαν τον Μπάρλα. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα cd!
"Όταν φυσάει αγέρης ... έρχεται το τέρας που αγαπώ.
Το τέρας έχει νύχια μακρυά και σουβλερά
το τέρας έχει ουρά
και δόντια κοφτερά
το τέρας με δαγκώνει
τα νύχια του μου χώνει
τη σάρκα μου ματώνει
μα εγώ αγαπώ το τέρας
...
Το τέρας πίνει αίμα
δια μόνην του τροφή
but, που θα πει "αλλά",
but έχει καρδιά diamond κι αγγελική μορφή
και angel face
το τέρας με δαγκώνει
τα νύχια του μου χώνει
τη σάρκα μου ματώνει
μα εγώ αγαπώ το τέρας
I love the monster"
@ lapsus memoriae
Φυσικά και διαθέτω τα Άπαντα του Φαίδρου Μπαρλά, ωραία μου κυρία(ή δεσποινίς, που λέγαμε κάποτε). Κυκλοφόρησαν το 1980. Ίσως βρείτε κάποιο αντίτυπο στο υπόγειο της Εστίας. Αν όχι και επιμένετε, εδώ είμαστε...κάποιο τρόπο θα βρούμε.Κι επειδή είστε υπέροχη και τα ξέρετε όλα, αντιγράφω για πάρτη σας ένα ακόμα...τέρας του.
ΤΟ ΤΕΡΑΣ
Το αγαθό, το γενναίο, το πανάσχημο Τέρας,
που καθυβρίζεται με σκαιότητα
στις ταινίες του Χόλλυγουντ,
το Τέρας, όπου μεροληπτεί
εναντίον του το κοινόν,
το Τέρας, που ''κερδίζει τας μάχας
και χάνει'' - πάντα - ''τον πόλεμον'',
α, το Τέρας
πως θάθελα νά το σώζω,
επεμβαίνοντας την τελευταία στιγμή
με οποιονδήποτε όπλον -
το ξίφος, την σφενδόνην, το δηλητήριον -
ή θρυμματίζοντας μ' ένα ρόπαλο
τον φακό του οπερατέρ!..
Επειδή tο Μπαρλάς ριμάρει ωραιότατα με το Αραμπάς, σας χαρίζουμε ένα τραγουδάκι του Τσιτσάνη:
ΑΡΑΜΠΑΣ ΠΕΡΝΑ
Αραμπάς περνά κι η σατράπισσα
που αγάπησα είναι μέσα
αγκαλιάζεται
κι ούτε νοιάζεται η μπαμπέσα
Αραμπάς περνά με την βλάμισσα
που χαράμισα τη ζωή μου
με ρεστάρισε
στραπατσάρισε το τσαρδί μου
Αραμπάς περνά, ωχ μανούλα μου
η καρδούλα μου πως χτυπάει
η σατράπισσα
που αγάπησα μ' άλλον πάει.
Δροσερούς χαιρετισμούς!
Υ.Γ. Κάποια κορασίδα από ένα ποίημα του κυρίου Κεντρωτή μας επισημαίνει με τον digitum δασκαλίστικα σηκωμένο να μη συγχέουμε το Αραμπάς με το Airbus...
@ lapsus digiti
Μας λείψατε! Εμείς σας περιμέναμε ναρθείτε με airbus κι εσείς είχατε ξεκινήσει με αραμπά! Ας είναι. Τη λα΄ι΄κή σας έφοδο την υποδεχόμαστε με την Arielle Dombasle να τραγουδά στο cd μας, αν και περασμένο προ πολλού το μεσονύχτι, Cuando calienta el sol. Η δροσιά σας αμοιβή μας για την αναμονή! Μην επαναπάυεστε, μας χρωστάτε ακόμη!
Μόλις τελείωσα την ανάγνωση των σεντονιών σας! Τα προβλήματα με τον γερο-υπολογιστή μου συνεχίζονται -σας γράφω από δανεικό!
Ωραιοτάτη η Arielle! (Μ' έπιασε νοσταλγία για τις ταινίες του Ρομέρ!) Εμείς ακούμε -μεταμεσονυκτίως- το Mambo miam miam του Gainsbourg!
@Lapsus memoriae: Ευχαριστούμε -έστω και αργά- για την αποστολή των στίχων του Ορφανίδη. Σας φιλούμε την χείρα!
Θα προσέθετα και τον μπακλαβά στην ρίμα χαρίζοντάς σας το παρακάτω:
Αν δεν τραβάει ο αραμπάς
κι άμα σε τρώει ο σεβντάς
η λύσις ειν'ο μπακλαβάς...
ενίοτε κι ο παστουρμάς.
Merci για το χειροφίλημα.
Αγαπητέ μοναχικέ locus, μήπως σας βρίσκεται και το τραγούδι που ακούγεται στο "Nouvelle chance" και που σιγοτραγουδά με την D.Darieux;
@ lapsus memoriae
Δεν γνωρίζω για ποιό τραγούδι και για ποιά ταινία μιλάτε. Πέστε μου περισσότερα.
Χαίρετε αγαπητοί μου!
Τα κείμενα παιδιά! Τα κείμενα και τα μάτια σας!
Δε λέω, ο μπακλαβάς και ο παστουρμάς είναι μια κάποια λύσις, αλλά δε θέλουμε να παρακουράζουμε τους ιδρωτοποιούς αδένες τέτοιες ώρες...
Αντιπροτείνουμε το ακόλουθο μενού:
''ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ"
Menu
υπό
Leonardo Da Vinci
Carpaccio με ρόκα (σε λάδι)
Σαλάτα Cinqueccento με αναγεννησιακές ρίζες
Σαλάτα du Buffet με φρέσκα λαχανικά du Champ
Αβγά αλά Kokoschka με τηγανητό (Francis) Bacon
Σπαγκέτι αλά Veronese με τριμμένο Parmigianino
Εσκαλόπ φάλαινας αλιευμένης με βίντσι
Φιλέτο από Miro ζαρκαδιού σε ζωμό
με μαλλιά (Μιχαήλ) Αγγέλου
Ποτά
Aqua (rella)
Κρασί από Κάπελα (Σιστίνα)
Κοκτέιλ Bellini
Επιδόρπιο
Σοκολατάκια Gioconda Παυλίδης
Το τερψιλαρρύγιο μενού επινόησε ο Herve Le Tellier και εμπεριέχεται στο βιβλίο "99+1 απόψεις για την Τζοκόντα", εκδόσεις Opera.
Τις καλησπέρες μου!
Έξοχο το menu! Τέρψις λάρυγγός τε και πνεύματος.
........
Πρόκειται για την ταινία: "Nouvelle chance" της Anne Fontaine, 2005 (αν δεν απατώμαι, κυκλοφόρησε με τον ελληνικό τίτλο: Καινούργια ευκαιρία). Πρωταγωνιστούν η Danielle Darieux και η Arielle Dombasle. Δεν βρίσκω πουθενά την μουσική της. Είδα ένα απόσπασμα όπου ακούγεται κάποιο μάλλον παλιό κομμάτι το οποίο τιτλοφορείται, σύμφωνα με το site, "Chanson". Θα μπορέσετε να βοηθήσετε φίλε μου;
@ lapsus digiti
Είστε φοβερή, τρέχουν τα σάλια μας...
Μήπως ξέρετε να μας πείτε , στον πραγματικό Μυστικό Δείπνο (Ιησούς, Ιούδας, κ.τ.λ.), ποιός πλήρωσε τελικά το λογαριασμό;
@ lapsus memoriae
Δεν μπορώ να βοηθήσω. Η μόνη ταινία της Anne Fontaine που έχω δει είναι η ΝΑΤΑΛΙ. A propos, γνωρίζετε ότι η Arielle Dombasle είναι η σύντροφος του ανεκδιήγητου Bernard-Henri Lévy;
Ζητούμε συγγνώμη για τη γραφή του τερψιλαρύγγιος στο σχόλιό μας-lapsus digiti!
Για ποιό λογαριασμό μιλάτε, Locus Solus; Ψωμάκι και κρασάκι σερβιρίστηκε!
Επειδή γνωρίζουμε την αγάπη σας για τα κοκτέιλ, κερνάμε ένα Γάμο της Κανά (λεξιχόος πάλι ο Herve Le Tellier). Είναι ένα κι ένα για τη σιελόρροια!
Προτεινόμενη μουσική υπόκρουση: O MORROW NAO TEM VEZ με τον Stan Getz (τενόρο σαξόφωνο) και τον Luiz Bonfa (κιθάρα).
Ο Φρανκ έσκυψε πάνω απ' την μπάρα και ζήτησε ένα Μόνα Λίζα. Σήκωσα τους ώμους και γέλασα:
-Ένα τι;
-Ένα Μόνα Λίζα, βρε άσχετε! Άσε να σου εξηγήσω: στο Μόνα Λίζα, όπως και σε κάθε πράγμα, άλλωστε, σημασία έχει η σωστή δοσολογία. Βάζεις παραπάνω λικέρ καφέ; Καταστρέφεις την γκράπα. Σου πέφτει παραπάνω τριμμένος πάγος: Πάει το αλκοόλ. Βάλε λίγο χυμό πορτοκάλι για να του δώσεις χρώμα και να το βοηθήσεις να πήξει. δύο χτυπήματα στο σέικερ, όχι παραπάνω, για να συντηρήσεις τις γεύσεις. σερβίρεις σε ποτήρι του κονιάκ, χωρίς να στραγγίξεις. Και την τελευταία στιγμή, Τζέι, το απολύτως απαραίτητο: έναα κλωναράκι φρέσκο σέλινο, για το χρώμα και το άρωμα.
-Φρέσκο σέλινο;! Και πού θέλεις να το βρω, ρε Φρανκ, το φρέσκο σέλινο;
-Δεν έχεις, ε; Καλά. Δώσε μου ένα Γάμο της Κανά.
@ ΟΛΟΙ: Μπράβο παίδες! Εν μέσω καύσωνι έχετε κέφια...
Το γνωρίζω αγαπητέ locus solus. Εάν μπείτε στο site των θαυμαστών της, θα βρείτε και τραβηγμένα σεντονάκια!
Το ποτάκι σας αγαπητέ/ή κατά το ήμισυ συνονόματε/η ήταν ό,τι έπρεπε μέσα στο καμίνι που υπομένω για να παρακολουθώ ανελλιπώς τα δρώμενα του ornithologicus. Αχ τί μας κάνετε cher ami...
@ Σε όλους
Thank you all! Με διαλύσατε! Φεύγω!
...Κι αν με ζητήσει η κόμισσα,
πήτε πως..."μετακόμισα"!..
Φ. Μπαρλάς
προς lapsus memoriae
Αν δεν τραβάει ο αραμπάς
ε...τότε συλλογιέσαι μπας
κι έχουμε πάρει λάθος δρόμο
Πώς να γλυκάνει ο μπακλαβάς
όταν σαρώνει ο Βας Βας
τι με κοιτάς με τρόμο;
Κόβω ψιλό τον παστουρμά
κι αν θα σε κάψει το τσιμένι
σου έχω φίνο ντοντουρμά
με γεύση και δροσιά που μένει
Με γεύση και δροσιά που μένει
στο Αϊβαλίκ, στη Μενεμένη...
στη Μαινεμένη και στα Κούλα
εκεί που άλλοτε η γιαβρούλα
σορόπιαζε σινί με ισλί...
Enregistrer un commentaire